ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ฝากไว้กับเวลาแห่งความสุข.. **รอเวลา ล่วงล้ำ...............เลยวัน จนดึก จึงสุขสรร.................แช่มชื้น เป็นเศษส่วน ชวนฝัน..........สราญจิต ครองคิด สิทธิ์ใจฟื้น............ช่างครื้นอารมณ์ **พรมอักษร ว่อนคว้าง......บรรเลง เริงร่าย กลายเป็นเพลง.......เร่งเร้า สานกวี ถี่ละเลง..................สมสุข หมดทุกข์ กังวลเศร้า...........คลุกเคล้าแสงจันทร์ **คำกานท์ ลานใส่แล้ว......ภูมิใจ ประดิษฐ์จากจิตไป............ใช่อ้าง ทบทวนอ่าน ขานไข...........จารจด ทุกท่อน งามสดสล้าง.........พร่างชั้นชวนชม **อภิรมย์ สมจิตฟุ้ง.............จรุงกลอน ใครอ่าน ชำนาญสอน...........ต่อให้ กระจายแหล่ง แขนงตอน....ไปทั่ว นานชั่ว ลูกหลานใช้.............ตราบฟ้าดินสลาย.                                ..........*-*..........                                     เริงอักษร                             ๙ ตุลาคม ๒๕๕๙

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

♥ วางอักษรอ่อนช้อย          งดงาม ชวนอ่านชวนคิดถาม           ส่งถ้อย กลางคืนค่ำยามสาม           เสียงไก่  ขันนา หวิวแว่ววิเวกคล้อย            เร่งให้ติดตาม ♥ แสงจันทร์งามล่วงแล้ว      อัมพร ยังปั่นสรรบทกลอน             อยู่ได้ ทำไมไป่ยอมนอน               ทนอยู่   เดียวเนอ เสกเป่าคาถาให้                 สู่ห้วงบรรจถรณ์                                 น้องจ๋า

]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[เริงอักษร]

**นิวรณ์ ถอนมิได้.............เพียงมนตร์ เสกเป่า คาถาวน................บ่นถ้อย ลอยลมผ่าน ทานทน..........ฤๅแม่ คงแค่ แปรเล็กน้อย............เผ่นจ้อยจางสลอน **กลอนครบ บรรจบแล้......จึงจร เลิกจด ลดกายนอน............แนบเจ้า ตัวไกลห่าง ยังอาทร...........วอนกนิษฐ์ ใจชิด เหมือนจิตเคล้า.........อยู่เหย้าเรือนเดียว.                              ..........*-*..........                                   เริงอักษร