ต่อไป →

[ญิบสลิล ณ นคร]

แว่ว เสียงขลุ่ย ..เสียงขลุ่ยครวญ ทวนลม พรมโบยโบก เพลงเศร้าโศก ดั่งพราก จากโหยหา ใต้ตะโหนด โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา ทำน้องยา หวิวหวาด แทบขาดใจ ..คืนเดือนหงาย รายทุ่ง ตรงคุ้งน้ำ เหมือนตอกย้ำ  พร่ามว่า อย่าผลักไส จำต้องห่าง  ต่างแดน สุดแสนไกล ยังห่วงใย  ถึงพี่ มิลืมเลือน ..เสียงขลุ่ยแว่ว แผ่วแหบ แทบหยาดหยด จิตกำหนด ร้องร่ำ ย่ำเชือดเฉือน จำต้องจาก พรากห่าง ต่างบ้านเรือน เสียงขลุ่ยเตือน กระซิบว่า  พี่..มาคอย                   ญิบสลิล

[ครภูธน®]

๏ ขลุ่ยแว่ว รำพันพริ้งจริงแน่วว่าคะนึงหน่อย ครวญพลางโชยโปรยเลื่อนรายเกลื่อนรอย ปลิวมาพร้อยนุ่มพร่าง..กรุ่นสล้างนัย                       ๏ ขลุ่ยแว่ว ฟังเพลินรื่นชื่นแล้วพลิ้วระรินไหล ดั่งสายน้ำฉ่ำพรมสายลมไกว บอกคนไกลเนื้อกลอย..ยังคอยฉะนี้                            คอนพูธน®

[สิมิลัน]

*เสียงขลุ่ยคมดังหอกตอกกลางอก สั่นสะทกแทรกซ้ำตามวิถี ยินเจื้อยแจ้วแผ่วมายามราตรี ร้าวฤดีสุดถอนนอนไม่ลง *แว่วสำเนียงน้องยาทุกคราครั้ง บอกว่ายังคอยพี่ที่เลยหลง ไปอยู่ห่างต่างบ้านพาลพะวง เถิดอนงค์รู้ไว้ใจหนึ่งเดียว. *สิมิลัน*

[ญิบสลิล ณ นคร]

http://oknation.nationtv.tv/blog/nongjar/2017/07/01/entry-1

[ญิบสลิล ณ นคร]

712