..ไหว้ครู..

..ไหว้ครู..

**กำหญ้าแพรก แทรกเต็ม ด้วยเข็มดอก
เอาข้าวตอก หว่านเติม เพิ่มความขลัง
ดอกมะเขือ เจือสี มีพลัง
ห่อใบตอง กรวยตั้ง กำลังดี

**ยกขึ้นจบ จิตแนบ แอบหน้าผาก
เอ่ยคำจาก ดวงหทัย ให้เป็นศรี
พระคุณครู แผ่พร่าง กลางฤดี
ลูกศิษย์นี้ ขอกราบ ซาบซึ้งทรวง

**อันหญ้าแพรก เปรียบเด็ก ที่เล็กอยู่
ได้คุณครู สอนสั่ง ไม่ค้างหวง
ทุกวิชา เน้นนัก ให้ตักตวง
จนลุล่วง สมหวัง ที่ตั้งใจ

**ดอกเข็มคือ ปัญญา พาหลักแหลม
บรรเจิดแจ่ม ทุกทาง อย่างสดใส
คิดแล้วทำ จำแล้วจด ทุกบทไป
ไม่พลาดผิด สิ่งใด ในทางเดิน

**ดอกมะเขือ ที่ใส่ ไว้เตือนจิต
รวดเร็วคิด ว่องไว คล้ายหงส์เหิน
สำเร็จกิจ พิชิตได้ ให้เพลิดเพลิน
รุ่งจำเริญ ทั้งชีวิต ประสิทธิ์พร

**เม็ดข้าวตอก แตกขาน บานสะพรั่ง
ปัญญาตั้ง แตกหน่อ กอสลอน
ให้พร่างพรู ดั่งข้าวตอก ที่แตกตอน
แม้คืนค่ำ ยามนอน มิถอนคลาย

**ประกบธูป เทียนครบ จบเหนือเศียร
รำลึกคุณ ความเพียร ไม่เปลี่ยนหาย
ฝังตรึงอยู่ กลางจิต ศิษย์มากมาย
จากดวงใจ ศิษย์นี้ มิลืมเลือน.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๖ มกราคม ๒๕๖๐