..รักที่มิอาจลืม..

..รักที่มิอาจลืม..

**รักครั้งแรก ติดตรึง คนึงหา
มิเห็นหน้า นงนุช สุดทนไหว
เพียงแค่ชาย คาบ้าน ที่ผ่านไป
ก็สุขใจ เหลือล้น เฝ้าวนเวียน

**แต่อายุ ยังน้อย ด้อยสมอง
ไม่อาจจอง ใจจับ สับบังเหียน
มาแรมร้าง ห่างไกล เพราะวัยเรียน
เธอกลับเปลี่ยน พลิกผัน พลันจากลา

**รักที่สอง ครองชื่น ยืนยาวนัก
จิตประจักษ์ ซึ้งหทัย ที่ใฝ่หา
แสนดูดดื่ม ลืมโลก โชคสร้างมา
สุขทุกวัน เวลา มิราโรย

**ต่างป้อนปรุง บำรุงล้วน ส่วนที่ขาด
เติมและวาด ให้กัน วันหิวโหย
ตกระกำ ลำบาก ยากโอดโอย
ไม่โบกโบย บินหนี ฤดีจร

**รักที่สาม ตามมา ดังฟ้าฟาด
แผ่ผงาด ครอบคลุม ไฟสุมขอน
ร้อนเร่งเร้า เศร้าทรวง บ่วงอาวรณ์
ซึมกลางใจ เกินถอน อ่อนอารมณ์

**รักไม่ได้ เลิกไม่ได้ แสนร้ายกาจ
คมรักบาด ลึกล้ำ ย้ำความขม
ยิ่งนานเนิ่น เกินคำ ช้ำอกตรม
เหมือนพระพรหม กลั่นแกล้ง แช่งให้ตาย.

..........*-*..........

เริงอักษร
๓ มกราคม ๒๕๖๐