ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ห้ามไม่ไหว.. **ห้ามอาทิตย์ อย่างไร ไม่ส่องแสง ห้ามพระจันทร์ ลอยแฝง แกล้งดาวฝัน ห้ามคลื่นลม พรมพร่าง อย่างไรกัน ห้ามคืนวัน ยากแท้ แน่แก่ใจ **ห้ามความคิด จิตมนุษย์ สุดยากยิ่ง ช่างกลอกกลิ้ง กะลาวน ทนไม่ไหว พอต่อหน้า แสดงซึ้ง ถึงห่วงใย หลับหลังไป แช่งชัก เป็นวักเวร **ลมจากปาก มากจริง ทุกสิ่งสรร พูดรำพัน เพราะสะพรั่ง ดั่งตาเถร หากหยาบคาย หมายเหมาะ เฉพาะเณร เหมือนเป็นเกณฑ์ วัดค่า คราได้ฟัง **เลิกห้ามแล้ว ฟืนไฟ ไม่ให้ลุก เลิกห้ามแล้ว ความทุกข์ ยามถูกฝัง เลิกห้ามแล้ว ดวงจินต์ ที่ภินท์พัง เลิกห้ามแล้ว โลกที่ยัง คลั่งโลกีย์. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๙