หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ..ถูกทิ้ง..(อินทรวิเชียรฉันท์11)  (อ่าน 3845 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23063
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,949
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 16 ธันวาคม 2559, 03:21:37 AM »

Permalink: ..ถูกทิ้ง..(อินทรวิเชียรฉันท์11)





                           ..ถูกทิ้ง..
                  (อินทรวิเชียรฉันท์11)

**รุ่มร้อน ณ.ดวงจิต........สติคิด และสังหรณ์
นวลนั้น จะจากจร...........รติหวั่น มิวางวาย

**เริ่มแรก ระวังแล้ว.........ก็มิแคล้ว ฤดีหาย
เรรวน บ ขวนอาย............เจอะอมิตร พิชิตใจ

**เจ็บหนัก หทัยนัก..........ผิวรัก สลักใส
กลายกลับ สลับไว...........สละไซร้ พินิจครอง

**มืดหม่น ระคนหมาง......รวิจาง ละทางจอง
เหมือนหน่าย มิเคยมอง....ผงะหลบ ตระหลบเลือน

**ฝากไว้ นะนงลักษณ์......ศิริพักตร์ สิบิดเบือน
เมินข้าม ฤ แชเชือน..........ฤ จะฆ่า พิฆาตกัน.
..........*-*..........

เริงอักษร
๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๙

ผังการเขียน

ครุ ครุ   ลหุ ครุ ครุ.......ลหุ ลหุ ครุ   ลหุ ครุ ครุ
ครุ ครุ   ลหุ ครุ ครุ.......ลหุ ลหุ ครุ   ลหุ ครุ ครุ

หมายเหตุ  ลหุ คืออักษรผสมสระเสียงสั้นไม่มีตัวสะกดตาม นอกนั้นเป็น ครุ







บันทึกการเข้า

คะแนนน้ำใจ 14515
กระทู้: 989
ออฟไลน์ ออฟไลน์
ไมตรีจิตมิตรอักษร
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 ธันวาคม 2559, 11:06:06 AM »

Permalink: Re: ..ถูกทิ้ง..(อินทรวิเชียรฉันท์11)
๏ เจ็บหน่อยประมาณนิด           อุระคิดเถอะเพียงคัน
เขียนฟ้าระบายฝัน                   ฉลุฟ้อนฉลักความฯ

๏ ไร้เงาอนงค์งอน                   กวะงอนแอร่มงาม
“ถูกทิ้ง” มิอยากถาม                ระบุเธอสลัดทำฯ

๏ รู้สึกแหละแสบแสบ               จิตะแนบพระธรรมนำ
จึงคำละมุนคำ                         พิเคราะห์คราสว่างไขฯ
                                                คอนพูธน®
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: