..เหมันต์นี้ขอจอง..(กาพย์เห่เรือ หรือ กาพย์ห่อโคลง)

..เหมันต์นี้ขอจอง..
(กาพย์เห่เรือ หรือ กาพย์ห่อโคลง)

**ลมหนาว พราวพริ้วล่อง.......โลมผิว
ทาบแผ่ แลเป็นทิว.................ลิ่วนั้น
ปานไหลหลั่น พนาปลิว..........พุ่มไม้ โบกระบัด
ไกวกวัด ตวัดดอกรั้น..............แกว่งคล้องเหมันต์.

**เหมันต์ มาเยือนแล้ว...โอ้น้องแก้ว หนาวหรือยัง
ลมพราว ราวมนต์ขลัง....กระซิบคลื่น แทรกฤทัย

**ผิวผ่อง ของน้องยา......แตกแล้วหนา คราถึงวัย
เลยอ่อน อายุขัย.............รักษาหน่อย อย่าปล่อยนวล

**ชายชม เพียงช่อชื่น......เชยระรื่น คืนกลิ่นหวน
พร่ำพรอด ออดสำนวน....เพื่อดื่มด่ำ ฉ่ำเรือนกาย

**หมดรัก มักทอดทิ้ง.......เสียดายกิ่ง แก้วกำจาย
หักทึ้ง คนึงหมาย............พอสมปอง จ้องจากลา

**เตือนไว้ เพราะแหนหวง..แม่พุ่มพวง ดวงยิหวา
น้องนุช สุดชีวา.................พี่หมายมั่น อย่าปันใจ

**ระวังตน พ้นหม่นหมอง...ตรองเถิดหนา ชบาไพร
หลงผิด คิดพลาดไป..........ต้องนอนช้ำ น้ำตาริน

**แม้นมาด วาดเอาไว้......ได้ครองคู่ กับโฉมฉิน
รักแท้ แน่ยุพิน.................สนิทแนบ นิรันดร

**คลอเคล้า เจ้ามิห่าง.......แอบอกบาง นวลสมร
กอดค้าง กลางอุทร..........จุมพิตพร่าง มิสร่างเลย

**เพลินชวน ชมบุปผา......ช่อผกา ครารำเพย
สะบัดช่อ ล้อลมเผย..........กลีบสยาย คลายเกสร

**แกว่งไกว ใบหนีโบก......เป็นโชคสู่ หมู่ภมร
ลองลิ้ม ชิมรสซ่อน............ที่แทรกซึ้ง กึ่งกลางทรวง

**ฤดูผ่าน กี่กัลป์กัป.........จะเลยลับ กลับยิ่งหวง
เคียงคู่ สุดาดวง...............ร้อยเหมันต์ มั่นสัญญา.

..........*-*..........

เริงอักษร
๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๙

ผังการเขียน

1.เขียนโคลงสี่สุภาพ 1 บท

2.เขียนกาพย์กี่บทก็ได้ตามต้องการ

3.บรรยายกาพย์ โดยยึดถือใจความจากโคลง