หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ♀...ถึงเธอ ผู้แสนไกล...!?  (อ่าน 1905 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ศศิ อักษราศรม
ครูกลอน
คะแนนน้ำใจ 8011
เหรียญรางวัล:
นักโพสดีเด่นผู้มีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ดครูกลอนผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 639
ออฟไลน์ ออฟไลน์
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
   
« เมื่อ: 11 พฤศจิกายน 2559, 07:52:28 AM »
Permalink: ♀...ถึงเธอ ผู้แสนไกล...!?




รักพิลาสปราศเล่ห์คอยเห่ห้อม
ละมุนหอมเหมือนหยิบทิพย์จากสรวง
ออกจากใจใสปลั่งทั้งแดดวง
เสริมซอกทรวงสดชื่นระรื่นรมย์

รักพิสุทธิ์ผุดผาดประหลาดสรร
เอ่ยจำนรรจ์ทุกอย่างวางเหมาะสม
มิแฝงพิษฤทธิ์ร้ายให้ได้ตรม
เชยชิดชมจากใจใช่แค่ยอ

แม้สุดหล้าฟ้าไกลให้คิดถึง
จิตคะนึงผูกพันทุกวันหนอ
หวนนึกย้อนอ้อนเรียงครั้งเคียงคลอ
เคยตอบต่อกลอนหวานสำราญคำ

คิดถึงล้นคนนั้นที่ฉันกล่าว
ก่อนเคียงสาวเอื้ออวยช่วยงามขำ
สอนสลักถักทอคลอลำนำ
ร่ายรินรสบทฉ่ำทุกสำนวน

ลืมหรือไรใครกันเคยสรรค์สร้าง
แนะแนวทางทุ่มเทมิเฉฉวน
สื่อเสียงสอดถอดความตามขบวน
ถ้อยที่ครวญคือวจีถึงพี่ชาย

หันมามองจ้องสบประกบนิด
คนไร้สิทธิ์อย่างน้องแค่ปองหมาย
ด้วยคิดถึงจึงจารสรรบรรยาย
อย่าแหนงหน่ายเบื่ออ่านกานท์สาวดอย

Sasi
บันทึกการเข้า
เริงอักษร
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23105
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,951
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 11 พฤศจิกายน 2559, 01:43:46 PM »
Permalink: Re: ♀...ถึงเธอ ผู้แสนไกล...!?




**เสียงสาวดอย ลอยพริ้ว ละลิ่วล่อง
ท่วงทำนอง เหนื่อยหนัก รักถดถอย
ครวญกลอนร่ำ ฉ่ำแท้ แม่เนื้อกลอย
อย่าเพิ่งน้อย ใจคราง อย่างทดท้อ

**ฟ้ามิอาจ กั้นกลาง ทางสวรรค์
เพียงคืนวัน ผ่านพ้น ทนเถิดหนอ
แม้นสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตั้งตารอ
จะคอยพนอ ย้อเย้า อย่าเศร้าเลย.

....รำพึงถึงใครกันน้อ....

เริงอักษร
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 

 
กระโดดไป: