คำพี่ชายเว้าวอนแสนอ่อนหวาน
ส่งบรรสารกานท์สร้อยชะรอยอ้อน
ดั่งทิพย์ธารซ่านฤดีที่อาวรณ์
ความบางตอนต่างวันวานมานพังภินท์
ดั่งพระพายรำเพยเผยแผ่วพลิ้ว
พัดผ่านผิวชื่นนวลชวนถวิล
ลบความร้อนรอนใจให้คลายจินต์
ชวนยลยินฉ่ำเย็นมิเว้นใด
คงหวานเพียงชั่วผ่านพานผิวเผิน
หากหลงเพลินวลีที่หลั่งไหล
จบบทกานท์รานสิ้นกวินใคร
จะมีไหมในหวานอยู่นานเนา
พี่ชายมอบพรมาอุราชื่น
ประดุจยื่นเกลียวฝันบรรณเสลา
สู่ห้วงใจน้องนางแสนบางเบา
ยังอ่อนเยาว์ด้อยพจน์รจนา
ปราบปลื้มมากยากสรรคำปั้นแต่ง
เจิดแจรงแจงกระจ่างพร่างพร้อยหนา
ใช่เย้าเล่นเห็นสนุกซุกซนมา
ขอพี่ยาอย่าเคืองข้องกับน้องนวล
ขอฝากเพลงลอยลมสมสนิท
ระรื่นจิตฤดีซึ้งคะนึงหวน
วิเวกแผ่วแว่วหวานสานสำรวล
ดั่งเชิญชวนครวญพะนอคลอลำนำ
ลิตเติลเกิร์ล
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖