ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

☼นิทาน...เต่า...!? เต่าสามตัวครอบครัวหนึ่ง...ใกล้บึงน้ำ ตะวันย่ำสายัณห์พลันสังหรณ์ ให้นึกกลัวตัวพรากจะจากจร ใจร้าวรอน โอบผัว-ลูกนัวเนีย ☼ เฝ้าปลอบปลุกลูกรักทักผัวขวัญ หากต้องไกลจากกันอย่าขวัญเสีย เคยร่วมสุขทุกข์เศร้าคลอเคล้าเคลีย ด้วยอ่อนเพลียจึงหลับไหล...ในรังรอง ☼ มีชาวนายากจนอยู่คนหนึ่ง เขาผู้ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้หนอง รายได้เสริมค้าขายแค่หมายปอง เพียงปากท้องเลี้ยงตนพ้นอดตาย ☼ ย่ำเหยียบดงพงหญ้าตาแลเต่า สามตัวเจ้ากอดกลมสมใจหมาย มีกินแล้ววันพรุ่ง พยุงกาย ก่อนตลาดวางวาย ขายเต่าพลัน ☼ คนใจบุญหนุนเจือเอื้อเฟื้อช่วย บางคนป่วยสะเดาะเคราะห์หมายต่อขวัญ บางคนหวังคลั่งหวยรวยตามกัน บางคนนั้นนึกขำก็ทำไป ☼ เต่าทั้งสามน้ำตาตกโอ้อกเอ๋ย มาสังเวยเวียนบุญต่อทุนให้ พรากพ่อ-แม่ลูกเต้าเต่าจนใจ แยกกันไกลตัวละทางบางละตัว ☼ ศศิ อักษราศรม

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[ศศิ อักษราศรม]

นอนสบายเชียวนะ
เดี๋ยวจับต้มซะดีมั้งเนี่ย

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

นอนผึ่งลม  ก็มันร้อนอ่ะ
พี่อย่ากินหนูเลย. ไม่อร่อยหรอก. อิอิอิ

[สาครินทร์ หิรัญเดช]

..เป็นนิทานขานเล่ายามเจ้าเด็ก
เต่าตัวเล็กขลุกเล่นเป็นเช่นเพื่อน
พอเติบใหญ่นิทานนั้นร้างเลือน
จำติดเตือนมีเต่าใหญ่ในสระวัด

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

อ่ะ พี่ริน
เขียนกลอนเป็นด้วย
ไม่ธรรมดา  แล้วทำไม ไม่เขียนมาลงมั่งล่ะนี่