โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.2 ยึดมั่นในความดียากจะมีใครทำลาย)

โยคี..สอนหลาน
ตอนที่ 3.2 ยึดมั่นในความดียากจะมีใครทำลาย

..พระธิดา ครวญคิด จิตเห็นเหตุ
ใช่อาเพศ ตามประเด็น ที่เป็นข่าว
ผลของฌาณ ฤทธิ์กระเดื่อง ก่อเรื่องราว
ยามฌานเข้า ไม่กี่วัน พลันไตร่ตรอง

..แต่จะให้ ทำลายฌาน นั้นคงบาป
ยิ่งเห็นภาพ เห็นตัว กลัว-มัวหมอง
ชาติก่อนเก่า หากย้อนดู เป็นคู่ครอง
คนทั้งสอง เคยเคียงคู่ อยู่ด้วยกัน

..ได้เกื้อกูล บุญมากมาย หลายภพชาติ
น่าประหลาด เรื่องของธรรม กรรมจัดสรร
วนกลับมา อยู่เคียงใกล้ ในไพรวัลย์
จึงคิดปัน จิตเมตตา หาทำลาย

..ยามโยคี เข้าฌานไป อยู่ในถ้ำ
เธอแอบทำ ภารกิจ ติดเช้า-สาย
กวาดอาศรม ตักน้ำให้ ใช้สบาย
ผลไม้ จากในป่า หาไว้กิน

..เฝ้าดูแล ติดตาม ความเรียบร้อย
ตั้งตาคอย ถึงเวลา พาถวิล
โยคีออก จากฌานมา หาให้กิน
เฝ้าแต่ผิน หน้าถ้ำอยู่ ดูไกล-ไกล

..ฝ่ายโยคี เมื่อครบกาล เข้าฌานจบ
ออกถ้ำพบ แปลกอุรา น่าสงสัย
ผลไม้ จัดเรียงอยู่ ของผู้ใด
สลักไว้ งามหลายหลาก เหมือนจากวัง

..ทั้งน้ำกิน-น้ำใช้ จัดไว้หมด
ดูใสสด ครบครัน หันมองหลัง
เพ่งพินิศ หาเจ้าของ ต้องระวัง
สุดจะหวัง ไม่เห็นใคร ให้หมายปอง

..กลับเข้าถ้ำ ด้วยดวงจิต ที่คิดครุ่น
ไม่เคยคุ้น จะเข้าฌาน พาลใจหมอง
จิตไหวหวั่น จึงเงียบเสียง คอยเมียงมอง
แม้ไตร่ตรอง ยาก-ลบล้าง เรื่องค้างใจ

..กว่าปล่อยวาง ล้างในใจ ก็ใกล้รุ่ง
สิ่งหมายมุ่ง ด้วยวางหมด จิตสดใส
ดำดิ่งลึก เข้าสู่ฌาน สำราญใจ
สุขฤทัย ผ่านพ้นคืน ตื่นทิวา

..ฝ่ายธิดา สวยล้ำ ธรรมประดับ
เช้าคืนกลับ มาแอบดู หมู่ภักษา
ผลไม้ ขาดก็เสริม เพิ่มเติมมา
กวาดศาลา เช็ดพื้น-ฝา หน้าประตู

..ทั้งลานถ้ำ งามพิลาส สะอาดเอี่ยม
ดูสวยเยี่ยม ทุกวัน หมั่นเช็ดถู
แอบมาทำ ซ้ำเรื่อย-เรื่อย เหนื่อยน่าดู
ก่อนคืนสู่ ที่พักผ่อน ร้อนกายา

..เมื่อกลับถึง ที่พำนัก อยากพักเหนื่อย
ลมพัดเอื่อย เย็นฤทัย ในไพรหนา
ถึงลำธาร หย่อนกายพัก สักเพลา
ถอดเสื้อผ้า วางเอาไว้ ใกล้วาริน

..แล้วเยื้ององค์ ลงนที ที่รี่ไหล
เมื่อว่ายไกล เหนื่อยพักลง ตรงแอ่งหิน
น้ำใสเย็น เห็นมัจฉา เที่ยวหากิน
งามสวยสิ้น ธารานี้ หามีใคร....

…..TOP GUN…..

( สวัสดีครับ ทุกๆ ท่าน ...เป็นไงล่ะครับ...แหม..พระธิดาตอนมาครั้งแรก..ตั้งใจจะมาแก้ไขปัญหา.
.เรื่องโยคีหนุ่มเข้าฌาน แล้ว ฝนฟ้าไม่ตก น้ำแล้ง แห้งกันดาล...แต่พอมาเจอโยคีหนุ่มท่านเข้าจริงๆ
ก็ใจอ่อนไม่กล้าไปทำลายฌานของโยคี....เกรงจะมีบาปติดตัว...อีกทั้งในอดีตชาติ..ก็เคยเกื้อกูลกันมาก่อน.
.จึงไม่มีจิตคิดมุ่งร้าย คิดทำลายกัน..มีแต่มุ่งจะส่งเสริมให้ดีๆ ยิ่งขึ้นไป...ด้วยการทำกิจธุระที่พอจะทำได้ให้..
.แล้วจะยังไง..ล่ะครับ...ก็ติดตามต่อสิครับ...อย่าเพิ่งเหนื่อย)