ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.
.



      

เหงาเช่นเดิม ...สนต้องลม พรมกรีด ดังหวีดหวิว เสียงสั่นพลิ้ว อ่อนหวาน เกินขานไข ฝังรากลึก ผลึกลง ตรงหัวใจ คนอ่อนไหว ทำท่า จะอาดูร ..ฟังเสียงคลื่น คลืนสาด ฟาดซัดฝั่ง น้ำตาหลั่ง เวลา คราสิ้นสูญ คนเคยรัก จักเอื้อ กอบเกื้อกูล หนีเซซุน ออกห่าง บอกร้างลา ..ซบหน้าลง ตรงหมอน ถอนสะอื้น ชั่วค่อนคืน เคียงนอน อย่างอ่อนล้า กลิ่นยังกรุ่น อุ่นอ่อน  ก่อนโรยรา เหมือนกับว่า เพิ่งไป ไม่ช้านาน ..มองหน้าต่าง พร่างฝน ปนฟองคลื่น สนลู่ลื่น ตามลม พรมสะท้าน โหมกระหน่ำ ซ้ำจน คนร้าวราญ ทนตายด้าน  คอยรอ ท้อเหลือทน ..คิดวาดหวัง หยั่งแรง ดั่งแกล้งโกรธ เหมือนลงโทษ จากฟ้า พาสับสน ทนขมขื่น ฝืนจิต ติดว่าย-วน ไม่มีคน  ก่อนเก่า ...เหงาเช่นเดิม.....                 น้องจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

2136