หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ::::::จะมีไหม.....?  (อ่าน 1891 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ครูกลอน
คะแนนน้ำใจ 8011
เหรียญรางวัล:
นักโพสดีเด่นผู้มีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ดครูกลอนผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 639
ออฟไลน์ ออฟไลน์
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
   
« เมื่อ: 21 มกราคม 2557, 07:47:11 PM »

Permalink: ::::::จะมีไหม.....?



ทะเลครืน..คลื่นครวญเหมือนนวลหม่น
วายุวนปนย้ำระกำหมอง
หลงน้ำคำฉ่ำใสใจคะนอง
อกกลัดหนองครองช้ำมาคร่ำครวญ

เขาลืมแล้วแผ่วผ่าวปวดร้าวจิต
คนไร้สิทธิ์ผิดหวังนั่งกำสรวล
ปวดฤดีเพียงใดใฝ่ทบทวน
จิตรัญจวนป่วนปั่นยามฝันจร

อาทิตย์ลาหล้าลับดับหล่นแล้ว
ยังมิแคล้วแววเศร้าคล้ายเงาหลอน
ชายใดเหลือเยื่อใยใฝ่อาวรณ์
เอื้ออาทรหมอนตักขอพักพิง

Sasi

บันทึกการเข้า

คะแนนน้ำใจ 478
เหรียญรางวัล:
ครูกลอน
กระทู้: 75
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 มกราคม 2557, 01:38:46 PM »

Permalink: Re: ::::::จะมีไหม.....?



Bloggang.com: Anthueium Hawaii.

เพียงนวล


ทะเลครวญหวนหาอุราหมอง
พร่างพรายฟองฟ่องฟูไม่อยู่นิ่ง
คลื่นซัดสาดหาดทรายไม่ประวิง
อวลอ้อยอิ่งซบทรายรายรอบชล

ทุกวันคืนคลื่นมิหลบอิงซบหาด
มิคลาคลาดลัดไปไกลแห่งหน
แสงสุรีย์ลับลาธราดล
ราตรีวนเวียนย้ำซ้ำดังเคย

มิเคยลืมปลื้มนวลเฝ้าหวนหา
วอนแก้วตาฟังคำนำเฉลย
อย่าทุกข์หม่นกมลช้ำเจ้าทรามเชย
ฟังภิเปรยเผยใจใช่หลอกลม

อย่าเศร้าใดให้สุมรุมใจหมอง
จะอยู่ครองเคลียเจ้าเนาสุขสม
มิเรรวนระรานทำมานตรม
อย่าระทมบ่มฤทธิ์พิษแผลใจ

ประคองไหล่น้องน้อยขอรอยยิ้ม
ประไพพิมพ์สักนิดชิดแก้มใส
เห็นชลนาหล่อรื้นสะอื้นใน
พี่ซับให้คลายรันทดปลดเปลื้องลง

จูงมือน้อง..สองเราลำเพาขวัญ
คู่เคียงกันเดินไปใจประสงค์
ก้าวย่างเท้าทิ้งรอยทรายไม่พะวง
ร่วมธำรงคงมั่นผูกพันจินต์

แว่วดนตรีใบไม้พระพายพัด
ริ้วระบัดเริงร่าชลาสินธุ์
คลอคลื่นลมห่มหาครายลยิน
ดั่งเพลงพิณรินรับประทับทรวง


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๓ มกราคม ๒๕๕๖

                                               


                                             ขอบคุณภาพจาก internet ครับ
[/left]
บันทึกการเข้า
ครูกลอน
คะแนนน้ำใจ 8011
เหรียญรางวัล:
นักโพสดีเด่นผู้มีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ดครูกลอนผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 639
ออฟไลน์ ออฟไลน์
ทำทุกวันให้ดีที่สุด
   
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 มกราคม 2557, 08:52:45 PM »

Permalink: Re: ::::::จะมีไหม.....?



เสียงเสียดสีสนสรรเป็นคันแถว
ตลอดแนวแผ่วผันหลั่นหลั่นร่วง
ปะทะลมล่องลิ่วปลิดปลิวควง
ก่อนทิ้งถ่วงทับเกลี่ยเรี่ยเรียงราย

เหยียบย่างเหยาะเลาะเลียบเทียบชายหาด
คลื่นซบสาดฟาดเกาะเซาะกระสาย
กระทบหาดซาดซัดกระจัดกระจาย
หลากเม็ดทรายกรายกราดเรี่ยราดแรง

ทิ้งร่างลงตรงเนินโขดเขินหิน
ทอดดวงจินต์ที่หมองท่องทุกแห่ง
หยาดน้ำตาบ่าเบียดคราเสียดแทง
เริ่มล้นแยงขอบคันหลั่นหล่นมา

อาบสองปรางพร่างพรายป็นสายเส้น
ยากหลบเร้นฝืนฟายทั้งซ้ายขวา
หนึ่งผืนยื่นรองรับซับน้ำตา
พี่"ศิลา"คว้าป้องยามหมองมาน

ท่ามเวหาสขาดแสงแรงลมหมุน
ความวายวุ่นซุนซัดพลัดถิ่นฐาน
เปรียบนกไร้แรงบินจินต์ร้าวราน
มานมนานเหนื่อยหน่ายที่หมายรอ

พบพานหนึ่งซึ้งนักถักทอถ้อย
ลอบเรียงร้อยคล้อยตามถามตอบต่อ
ความสัมพันธ์ขันเกลียวเหนี่ยวเพิ่มพอ
น้องนั้นขอฝากใจในทางจร

ยื่นมือน้อยร้อยเรียงเข้าเคียงใกล้
อบอุ่นใจใฝ่ฝัน ร้อนผันผ่อน
เคียงพะนอคลอเดินเพลินหยอกย้อน
เสียงหยุดก่อน...?หันมาเคลียร์..นั่นเมียใคร...?

Sasi

บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: