ต่อไป →

[เกริกบุระ]

แตะนิดแต่น้อยสักรอยฝน
บ่าหล่นบนใบไม้ในสวน
อาบหยอกดอกราวจะเย้ายวน
คลี่อวลกลิ่นอายกรุ่นว่ายวน

แต้มนิดต้องน้อยรอยช้ำใด
เคยไหมให้หักแตกสักหน
แหนหวงห่วงกว่าแก้วตาจน
รานหล่นร่วงลับโรยกับตาฯ