หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิราศเมืองโอฆะบุรี (๙)  (อ่าน 898 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
เสกสรร วรรณศิลป์
คะแนนน้ำใจ 2654
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่น
กระทู้: 139
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 05 ตุลาคม 2565, 10:43:51 AM »
Permalink: นิราศเมืองโอฆะบุรี (๙)




นิราศเมืองโอฆะบุรี (๙)
-
แสนวิตกอกพี่นี่อ้างว้าง
มาเคว้งคว้างขาดญาติมิตรจะติดต่อ
โอ้ชีวิตคิดมาน้ำตาคลอ
นวลลออรู้ไหมนี่พี่หนาวเย็น
-
ถึงหนาวอื่นพอข่มอารมณ์ไหว
แต่หนาวใจอดสูดูแสนเข็ญ
หนาวผู้หญิงยิ่งไกลนุชสุดลำเค็ญ
ใครที่เป็นเหมือนเราเศร้ากมล
-
เฝ้าชะแง้แลเดือนเหมือนเพ็ญพักตร์
พระจันทร์ชักรถเร่กลางเวหน
ตะลึงเหลียวเปลี่ยวเปล่าคราวอับจน
ไร้ผู้คนเกื้อหนุนกรุณา
-
จนดึกดื่นรื่นเรื่อยลมเฉื่อยฉิว
หนาวดอกงิ้วน้ำค้างโปรยโรยพฤกษา
ถึงงิ้วงามหนามคมเหลือระอา
ใครบาปหนาปีนต้นงิ้วเป็นทิวยาว
-
พอรุ่งแจ้งสุริยาลีลาลาศ
นภากาศใสสว่าง ณ กลางหาว
บนยอดหญ้าชุ่มฉ่ำน้ำค้างพราว
วะวับวาวหลอกล่อล้ออรุณ
-
ทำธุระส่วนตัวจนเสร็จสรรพ
ลงไปรับแสงสุรีย์ที่อบอุ่น
ดื่มกาแฟรสกลมกล่อมหอมละมุน
ก่อนจะไปทำบุญวัดนครชุม
-
      เสกสรร วรรณศิลป์
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 

 
กระโดดไป: