หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิราศเมืองโอฆะบุรี (๕)  (อ่าน 860 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 2654
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่น
กระทู้: 139
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 30 กันยายน 2565, 08:45:13 AM »

Permalink: นิราศเมืองโอฆะบุรี (๕)




 นิราศเมืองโอฆะบุรี (๕)
-
ตะวันย้อยคล้อยบ่ายลงชายน้ำ
ฟ้าเริ่มคล้ำมืดมิดทั่วทิศา
ทั้งจากแดนแสนห่วงดวงกานดา
โอ้อุราเร่าร้อนดั่งฟอนไฟ
-
จะเหลียวซ้ายแลขวาหาใครเล่า
มีแต่เงาหย่อมหญ้าพฤกษาไหว
โอ้บึงเปลี่ยวพี่ก็เปล่าเศร้าฤทัย
ดูมืดในเมฆานภาภางค์
-
เห็นวิหคพลัดคู่กู่เพรียกร้อง
เหมือนตัวพี่จากน้องให้หมองหมาง
ถอนสะอื้นกลืนกล้ำไปตามทาง
อกอ้างว้างเหว่ว้าน้ำตาริน
-
ออกจากบึงสีไฟด้วยใจเปลี่ยว
สันโดษเดี่ยวจากเคหามาไกลถิ่น
หวังประสบเพ็ญแขแม่ยุพิน
ณ แดนดินเมืองใหญ่ชัยบวร
-
ถึงที่พักนั่งเขียนคำระกำจิต
ด้วยใจคิดถึงยอดหญิงมิ่งสมร
อีกนานไหมจะพบหน้าพะงางอน
โอ้ยามนอนจะอิงแอบใครแนบทรวง
-
สะงัดเงียบเยียบเย็นยะเยือกอก
น้ำค้างตกพรูพราวเหน็บหนาวหน่วง
ฟ้าครึ้มครึกพฤกษาลดาพวง
ไม่เห็นดวงจันทรามาแผ้วพาน
-
เสกสรร วรรณศิลป์
.

บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: