ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

นิ ย า ย ส า ย น้ำ โ ข ง - จากเทือกเขา เหนือทิเบต เขตไกลโพ้น ผ่านตาดโตน โตรกผา พนาสัณฑ์ ระเรื่อยไหล รินย้อม กล่อมไพรวัน  คุณอนันต์ เคลื่อนคล้อย ในรอยทาง - แม่หล่อเลี้ยง พืชพันธุ์ ธัญญาหาร แม่ประสาน ร้อยใจ ไร้บาดหมาง แม่เปรียบเส้น เลือดใหญ่ ไม่เปราะบาง แม่ร่วมสร้าง นิยาย สายวารี - ดั่งมือแม่ แผ่คลุม อุ้มขอบเขต หลายประเทศ เริงร่า พาสุขี แม่คอยโอบ กอดรัด ปัถพี แม่นั้นมี ความลำบาก มากเท่าใด - คือนิยาย สายน้ำโขง จากโค้งฟ้า คือมหา นที ที่ยิ่งใหญ่ คือแม่น้ำ มิตรภาพ เอิบอาบใจ คือสายใย ร่มเย็น เป็นโซ่ทอง - หลายพันปี ที่รินไหล ไม่หยุดหย่อน บางช่วงตอน เหือดหาย ใจหม่นหมอง ถึงหน้าฝน น้ำป่า บ่าท่วมนอง คือครรลอง สายน้ำ ยามพรั่งพรู - อาจจะสร้าง รอยสุข หรือทุกข์เข็ญ อาจจะเป็น มหันตภัย ให้อดสู อาจจะมี สิ่งล้ำเลิศ ให้เชิดชู อาจจะดู เร้นลับ กับเรื่องราว - สองฝั่งโขง โยงใจ ไมตรีจิต ความเป็นมิตร ซาบซึ้ง ถึงห้วงหาว    กระซับมั่น คำว่าเพื่อน ดุจเดือนดาว ทั้งหนุ่มสาว และสูงวัย ใจมั่นคง - ทิวยอดเขา จากทิเขต เขตไกลลิบ คือถิ่นทิพย์ เขตแคว้น แสนสูงส่ง แม่โขงข้าม ขอบฟ้า ฝ่าแดนดง จะดำรง สร้างสรรค์ นิรันดร์ - -เสกสรร วรรณศิลป์ .