จากใจนักบิน

..ต้องแข็งแกร่ง บึกบึน ยืนตระหง่าน
บินป้องฐาน ของไทย มิไหวหวั่น
สายตาจ้อง มองส่าย หมายป้องกัน
ให้ไทยนั้น สงบสุข ทุกนาที

..ทนตากฝน ปนหนาว เคล้าแดดกล้า
วันเวลา ผ่านไป ไม่หน่ายหนี
ตระเวณนภา ฝ่าแดดลม ข่มไพรี
อย่าให้มีอันตราย สุดชายแดน

..เมื่อพี่บิน ขึ้นฟ้า ทำหน้าที่
สละชีพพลี เพื่อประเทศ เขตหวงแหน
อย่ากังวล จนพี่ นี้เครียดแทน
หาก..ชายแดนสงบ ขอซบ ตรงตักเธอ

นาคิน  บลู