ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

.
.บทความจากใจของทหาร..ของพระราชา
.. .พวกเรา "โชคดี" ที่เกิดมาได้เป็น "ทหาร" ถึงวันนี้รู้สึกมีความสุข เป็นเกียรติ และภาคภูมิใจมาก พวกเราแม้จะไม่ใช่ทหารรักษาพระองค์ แต่ก็ได้ชื่อว่าทหารของพระราชา ด้วยกันทุกคน เราได้มีอาชีพ สร้างฐานะ มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี ได้เลี้ยงดูครอบครัว ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ครูอาจารย์ สังคม ประเทศชาติได้ก็ด้วยอาศัยการเป็น "ทหาร" นี้เอง พวกเรารู้กันดีว่า แผ่นดินนี้ที่รอดมาได้ ให้เราอยู่อาศัยกันมีความสุขและร่มเย็นเช่นทุกวันนี้ ก็ด้วยพระปรีชาสามารถ และการทุ่มเท และเสียสละ ของบูรพมหากษัตริยาธิราชเจ้า พร้อมทั้งอาศัย ชีวิต เลือดเนื้อ ความยากลำบาก บรรพชน วีรชน ผู้เสียเสียสละทุกยุคทุกสมัย แม้กระทั่งพี่ น้อง เพื่อนร่วมรุ่น “ทหารหาญ” ผู้ร่วมชีวิตของพวกเรานี้เอง
บ้านเมืองเรา ณ เวลานี้มีคนเห็นต่างเกิดขึ้นมากมาย เขาใช้เสรีภาพของการสื่อสาร ใช้พลังของข้อมูล สร้างวาทะบิดเบือนตามความชำนาญปาก ได้ตามอำเภอใจ เพราะในหลวงทรงเมตตาไม่ให้ใช้ ม.112 จัดการคนพวกนี้ ที่น่าเศร้าใจที่สุดก็คือแม้แต่ครูอาจารย์จากสถาบันการศึกษาที่พระมหากษัตริย์ทรงพระราชทานกำเนิดก็ยังเป็นไปด้วยจำนวนมาก พวกเขาเพียงมองในสิ่งที่เขาชอบ และคิดว่าใช่เท่านั้น แต่ไม่เคยมองถึงความเป็นมาของประเทศชาติ ไม่ได้เห็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อมที่เคยได้รับตลอดมา เขากลับใช้ความรู้ ความสามารถ และโอกาสที่มี ทำลายความเชื่อถือ หวังล้มล้างสถาบันอันทรงคุณค่าในจิตใจคนไทยอย่างไม่ละอายแก่ใจเลย ไม่ว่าคุณจะเป็นใครหากมีความคิด จิตใจ เยี่ยงนี้ คุณก็ไร้คุณค่าในสายตาของประชาชน เพราะแม้ความกตัญญูเป็นคุณสมบัติพื้นฐานที่ควรมีคุณก็ขาดไปแล้ว สงสารบรรพชน สถาบันและ ประเทศชาติเหลือเกิน ให้เกิดความงุนงงสงสัยกับคำว่า “ประชาธิปไตย มันจะให้ประโยชน์ได้แค่ไหนกันกับชั่วชีวิตหนึ่งของเราที่เกิดมา  ขอได้ช่วยกันคิดพิจารณาให้ดี แต่ก็เชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่จะยังยืนเคียงข้างสถาบัน และพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทหารหาญเราก็คงมีสำนึกไม่ต่างไปจากกัน...