เ มื่ อ ม่ า น ห ม อ ก เ ม ฆ ห น า เ ริ่ ม ร า ร้ า ง
-
ริ้วม่านไหม หมอกหนา โอบฟ้ากว้าง
ภาพเลือนราง แลพร่า คือป่าเขา
เมฆหม่นเคลื่อน ครึ้มครึ้ม ทึบทึมเทา
ดวงตาเหงา เงียบซ่อน กร่อนภวังค์
-
ปล่อยอารมณ์ ล่องไหล ในอ้อยอิ่ง
สรรพสิ่ง ซ่อนกล มีมนตร์ขลัง
เพลงพระพาย พัดแผ่ว แว่วแว่วฟัง
ทรุดกายนั่ง นิ่งอยู่ ดูตะวัน
-
แสงรวี คลี่เห่ ทะเลหมอก
พลิ้วระลอก เลื่อมงาม ดั่งความฝัน
เนรมิต มัดใจ ให้ผูกพัน
เป็นเช้าวัน หวานชื่น รื่นอารมณ์
-
ธรรมชาติ สร้างสรรค์ อันวิจิตร
ปลุกชีวิต วาบไหว ใจสุขสม
มีสายหมอก ดอกไม้ ได้เชยชม
ทุกข์ระทม ถมทับ กับรอยทาง
-
ยากเพียงใด ด้นดั้น สู้ฟันฝ่า
เพื่อไขว่คว้า ความฝัน อันกระจ่าง
แม้ลำบาก ยากไร้ ในท่ามกลาง
จะถากถาง ไถกลบ ลบอาดูร
-
เมื่อม่านหมอก เมฆหนา เริ่มราร้าง
ใสสว่าง แจ่มแจ้ง ด้วยแสงสูร
เหมือนชีวิต ไร้ทุกข์ สุขเพิ่มพูน
เจิดจำรูญ เลิศล้น บนรอยธรรม
-
เสกสรร วรรณศิลป์
หมวดความบันเทิง
