เห็นแก่ตัว..(กลบทมธุรสวาที งูกระหวัดหาง)

.....เห็นแก่ตัว..(กลบทมธุรสวาที งูกระหวัดหาง)

...ลักลอบข้ามตามถิ่นแผ่นดินเกิด
ก่อการเปิดด้วยจิตนั้นผิดไหม
เมื่อยึดมั่นฟันฝ่าแล้วกล้าไป
ป่าพงไพรสายน้ำเหมือนทำลาย

...ล่องน้ำข้ามยามใครมองไม่เห็น
หอบความเป็นคนไทยแล้วใจหาย
หากติดเชื้อเมื่อรู้แล้วดูดาย
เดี๋ยวก็สายนำเชื้อแพร่เมื่อมา

...มีความคิดติดกรอบรู้ชอบไหม
เมื่อทำให้หวาดหวั่นสร้างปัญหา
หากไม่คิดติดโคมีโรคา
แค่เยียวยาไม่เคลียร์ทำเสียการ

...กว่าจะรู้ผู้คนมากล้นหลาม
ลักลอบข้ามสายน้ำต้องย้ำผ่าน
ผิดกฎหมายชายแดนนั้นแสนพาล
เพียงทหารปิดกั้นจับทันใด

...ดูจากแว้งเกรงพกโก-ลกนั้น
แน่นอนพลันมองเห็นเป็นสิ่งใหม่
มองอีกมุมชุมมากแถวตากใบ
บอกหัวใจช่างกล้าไม่น่าเลย

...โรคระบาดพลาดไปแล้วไม่กลับ
การยอมรับนั้นเกิดต้องเปิดเผย
ผู้ลักลอบตอบวุ่นความคุ้นเคย
แค่เปรียบเปรยเฉยแน่เห็นแก่ตัว.

.....อุทัย..........มีสีสรรพ์..........................
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต