บ่วงใจ

~.. บ่วงใจ ..~
โคลงสี่สุภาพ

ศศิธรเพริศแพร้ว สดใส
ลอยเด่นดวงไสว เจิดจ้า
สาดแสงผ่องอำไพ สุกสว่าง
อยู่ท่ามกลางท้องฟ้า เหนื่อยบ้างไหมเอย

เราหนอเอ๋ยนั่งเศร้า ครวญคิด
ความหม่นหมองครองจิต ชอกช้ำ
แสนขมขื่นเพราะพิษ รักกร่อน
ทุกค่ำคืนกลืนกล้ำ อ่อนล้าระทม

ความรักขมรวดร้าว มิสม
เคยคู่เคียงเชยชม ค่ำเช้า
เริงระรื่นอารมณ์ อบอุ่น
หอมกรุ่นหวานรักเร้า ยั่วเย้าแนบกาย

เหตุใดชายหลีกลี้ หนีจาก
ใครเล่าเอยมาพราก พี่ไซร้
เหลือเพียงแต่รอยซาก ฝังติด
ยังคร่ำครวญหวังให้ พี่นั้นกลับคืน

ทุกวันฝืนชอกช้ำ เดียวดาย
รอพี่มาแนบกาย อีกครั้ง
คอยเคียงคู่ใจหมาย มิสร่าง
จะมั่นภักดิ์อยู่ยั้ง ตราบสิ้นอินทรีย์

หากชีวีมอดม้วย มิจบ
ถึงแผ่นดินฝังกลบ ศพข้า
จะสิงสู่จวบพบ เจอพี่
ทุกชาติถึงเหว่ว้า จักเฝ้ารอคอย

❤❤ ~..................~ ❤❤

~.. บ่วงใจ ..~
กลอนแปด

~.. ศศิธรแสงนวลชวนหลงใหล
ลอยเด่นดวงไสวกลางเวหา
งามนวลผ่องส่องสว่างกระจ่างตา
จันทร์เจ้าขาเหงาไหมข้าเว้าวอน

~.. เราหนอเอ๋ยซึมเศร้าเฝ้าครวญคิด
ความหม่นหมองครองจิตฤดีหลอน
แสนขื่นขมตรมหนักรักตัดรอน
ใจล้าอ่อนซานซมระทมทรวง

~.. ความรักหวานกลับทุกข์มิสุขสม
เคยเคียงคู่อยู่ชมเฝ้าแหนหวง
เริงระรื่นชื่นในใจสองดวง
เคยเดินควงเคล้าคลอพะนอกาย

~.. แต่มินานพี่นั้นพลันลาจาก
มาขอพรากแยกทางแล้วห่างหาย
ปล่อยน้องอยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวเดียวดาย
ช้ำชอกมานมิวายเหว่ว้าจริง

~.. ทุกวันคืนกลืนกล้ำช้ำสลด
ยังมิหมดความรักปักใจหญิง
หวังพี่กลับคืนใจให้อุ่นอิง
ด้วยรักยิ่งตราบม้วยดิ้นสิ้นอินทรีย์

~.. หากต้องตายรักฉันยังมิจบ
ถึงแผ่นดินจะกลบมิหลบหนี
วิญญาณยังใฝ่หาทุกนาที
ทุกชาติภพข้านี้จักเฝ้าคอย

~.. พิมพ์อุบล ..~
๑๙ มีนาคม ๒๕๖๒