ต่อไป →

[เกริกบุระ]

แผ่วหวานผ่านไหวเพียงใจเจ้า
ชุ่มหยาดเช้าหยดชื้นแต่คืนฝัน
พอคลายเพื่อคลี่ทางที่ตัน
ให้เจ้าดั้นด้นเช้าอีกคราวแล้วฯ