รุ่ง..อรุโณทัย...มธุรสวาทีทรงเครื่อง

..วันนี้ฟ้าโปร่ง โล่งเลี่ยน แดดส่องลอดยอดไม้ลงมา
สีทองอร่ามเมือนใครเอาพรมมาปูไว้
ดูเนี่ยนนุ่ม น่าไปเดินเล่น ลำแสงสีเหลือง ดูอบอุ่น นุ่มนวล

แสงไล้ยอดหญ้าสีทอง เหมือนทักทาย ในแต่ละวัน เราผ่านอะไรมาบ้าง
ทุกข์ สุข ผ่านร้อน ผ่านหนาว มามากมาย อาจแผ่วเบา หรือหนักหนา สาหัส

นั่นแล้วแต่ ชีวิตของแต่ละคน
เมื่อพายุพัดผ่าน ท้องฟ้าย่อมแจ่มใสเสมอ

รุ่ง..อรุโณทัย มธุรสวาทีทรงเครื่อง

..แสงสีทอง ส่องลอด ผ่านยอดไม้
ลูบโลมไล้ แลอุ่น กลิ่นกรุ่นหวาน
บนพื้นหญ้า ทาทอง ผ่องตระการ
เหมือนวิมาน มวนดิน ถิ่นวนา

..ดั่งเอาพรม ห่มทับ แนวซับสาย
อยากกลิ้งกาย เกลือก-วน บนพฤกษา
ส่งเสียงเล่า เคล้าตลก กับนกกา
ให้ลืมวัน เวลา มีค่าเรา

..อยากวิ่งเล่น เต้นระบำ โคนต่ำต้น
รำร่าย-วน วับเลื่อน คนเลือนเขลา
เป็นเจ้าป่า ฝ่าดง จำนงค์เนา
สุขไม่เบา บานเช้า เกินเข้าใจ

..นอนฟังเสียง เยี่ยงนก บินผกผิน
อยากได้ยิน ย้ำพ้อ ต้นกอไหว
แว่วเสียงปี่ สีซอ ลมล้อไกว
อยากบอกใคร คงสนุก ฉันสุขจริง

..ถ้าอยากเสี่ยง เคียงคู่ มาดูฉัน
เรากอดกัน กลิ้งคลอ เฝ้าพ้อยิ่ง
อยากให้ตื่น ต่อวัน ประหวั่นวิง
โลกหยุดนิ่ง นั่งเคียง มีเพียงเรา
.
..........น้องจ๋า