ต่อไป →

[หนุ่มภูธร ณ ลุ่มน้ำป่าสัก]

“....จะทำงานทำการอะไรก็ตาม ถ้าทำด้วยร่างกายมันก็เมื่อยกาย แต่ถ้าทำด้วยใจจะว่าเมื่อยใจ มันหนักใจ มันเหนื่อยใจ มันเป็นไปได้ ฉะนั้น การทำงานทำการ ถ้าทำด้วยความร่าเริงใจที่จะทำงานทำการ ความเมื่อยนั้นจะหมดไป ความเหนื่อยจะไม่มี หรือมีแล้วเราก็ไม่รับ เพราะว่าความเมื่อยของกายความเหนื่อยของใจนั้นมันมีเสมอ แต่ถ้าเราไม่รับมันจะไปไหนมันก็ไม่มี มันเกิดเมื่อยขึ้นมาแล้วก็หายไป ฉะนั้น การที่จะทำงานให้ดีก็ต้องมีความร่าเริง ความตั้งใจที่จะทำ เมื่อมีความตั้งใจแล้วต้องมีความอดทนเหนียวแน่น....”
(พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯถวายชัยมงคลในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๓)
 

...ในการทำงานแต่ละวันนั้น เรามักจะเจอสถานการณ์อะไรต่อมิอะไรมากมายอาจมาฉุดรั้งให้เราเหนื่อยล้าอ่อนแรงลงได้ แต่ถ้าหากเรานั้นสุนทรีย์กับการทำงาน อารมณ์ดีทั้งวัน เราก็จะหายเมื่อย หายเหนื่อย แล้วงานนั้นๆก็จะสำเร็จลงได้สบายๆ หากเรามีอารมณ์ที่ขุ่นข้อง หงุดหงิดกับงานที่ทำ สุดท้ายเราก็เมื่อยก็เหนื่อย แล้วก็จะท้อแท้ใจในการทำงานในที่สุด แต่ถ้าเราเหนื่อยงานจนเกินไป เราก็สามารถนั่งพักก่อนก็ได้ พักสงบจิตใจให้หายฟุ้งซ่าน ให้ระบบในร่างกายสงบ ความเมื่อยนั้นก็จะหายเป็นปลิดทิ้งนั่นเอง....ความเมื่อย ความเหนื่อยนั้นเกิดขึ้นได้กับทุกคนเสมอ เพียงแต่ว่าท่านนั้นจะควบคุมให้ดีได้หรือไม่....แค่นั้นเอง....

...ธ สถิตย์ในใจไทยนิรันดร์....