หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: รำพันถึง..รำพึงครวญ  (อ่าน 1332 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
สิมิลัน
คะแนนน้ำใจ 2752
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยม
กระทู้: 199
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« เมื่อ: 02 กันยายน 2561, 11:08:47 PM »
Permalink: รำพันถึง..รำพึงครวญ



         รำพันถึง..รำพึงครวญ

*ฟ้าจะเคลื่อนเดือนคล้อยอีกร้อยชาติ
ก็ไม่อาจเปลี่ยนเหสิเนหา
คอยเฝ้ารอคลออยู่คู่จันทรา
แม้นนภามืดดับมิกลับใจ

*ถึงเกิดมีกี่ครั้งยังหมายมั่น
ทุกห้วงฝันฝังแน่นแสนหลงไหล
เป็นภาพเข้มเต็มตากว่าหญิงใด
กลอยหทัยรับรู้อย่าดูดาย

*มาเถิดนวลหวนคนึงถึงกันบ้าง
พี่อ้างว้างเกินทนจนขวัญหาย
อย่าให้ครวญชวนคลั่งซังกะตาย
อย่างเดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา

*ขอกอดน้องร้องเพลงบรรเลงรัก
เอาศรปักกลางทรวงดวงยิหวา
สลักแน่นแก่นจิตยามนิทรา
ตราบจนกว่าอรุณสางมิห่างเลย.

*สิมิลัน*
๒ กันยายน ๒๕๖๑
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 

 
กระโดดไป: