You are here: Khonphutorn.com - แหล่งข้อมูลของคนไทยหมวดความบันเทิงกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ (ผู้ดูแล: วิชญะ วิชญ์)..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๘)
หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๘)  (อ่าน 1792 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23021
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,947
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 21 ธันวาคม 2560, 12:37:40 AM »

Permalink: ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..(เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๘)



       ..นิยายรักคำกลอนเก้าตอนจบ..
          (เรื่อง กระดังงาลนไฟ ๘)

**หลังอาหาร มื้อเย็น อย่างเป็นสุข
น้อง"เหมย"ยืน ขนลุก ปลุกสวรรค์
โดนกอดตอน ล้างจาน ซ่านชีวัน
หนุ่ม"ศักดิ์สิทธิ์" กลัดมัน พลันถึงตัว

**มากระซิบ ข้างหู ว่ารู้ไหม
กว่าจะได้ พบแน่ แม่ทูนหัว
ต้องสอบแย่ง แข่งทาง อย่างน่ากลัว
จนปวดหัว ไปหมด เดี๋ยวอดมา

**เพราะเจ้า"กร" เพื่อนกัน มันเอาภาพ
น้อง"เหมย"ฟ้า เอิบอาบ ซาบหรรษา
คอยโชว์ยั่ว เย้ายวน ชวนต้องตา
จึงหาญกล้า ด้วยรัก สมัครปอง

**อยากช่วงชิง สิ่งนี้ ที่มีค่า
ปรารถนา แนบเนาว์ เป็นเจ้าของ
หากมิมี ชายใด ใคร่ขอจอง
แม่นวลน้อง นงคราญ ซ่านชีวี

**"เหมย"อ้ำอึ้ง ตลึงคิด จิตหวั่นไหว
จะบอกเขา อย่างไร มิให้หนี
ความเป็นไป ใจพลอย ไม่ค่อยดี
ยืนนึกหลาย นาที มีทางใด

**"ศักสิทธิ์"ทำ กรุ้มกริ่ม แล้วยิ้มหวาน
รู้ทันการณ์  ความคิด จิตผ่องใส
รีบเอ่ยบอก ออกตัว ไม่กลัวภัย
เรื่องทรามวัย เป็นหม้าย อย่าได้เกรง

**ทราบล่วงหน้า มาแล้ว นะแก้วตา
เต็มอุรา รักไซร้ ใช่ข่มเหง
อย่าโทษกรรม ช้ำผิด คิดไปเอง
เป็นบทเพลง ชีวิต มิติดใจ

**"เหมย"น้ำตา นองหน้า พะว้าพะวัง
โดนมนตร์ขลัง แห่งรัก ยากผลักไส
โผเข้าซบ อ้อมกอด ยอดหทัย
ร้องฟูมฟาย ออกไป ไร้มารยา

**สะอึกสะอื้น กลืนกล้ำ ล้ำด้วยสุข
คงหมดทุกข์ เสียที ที่ใฝ่หา
กอดจนแน่น แทนคำ จากน้ำตา
ถึงเวลา แล้วหนอ ต่อนี้ไป

**ค่ำคืนนั้น สวรรค์พร่าง กลางจันทร์ฉาย
ต่างระบาย ฟ้าหมอง จนผ่องใส
ตอนหน้านี้ จบลง ตรงสุขใจ
ตามต่อไป นะครับ กับบทความ.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๑ ธันวาคม ๒๕๖๐
อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,11370.0.html


บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: