ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ขอลิ้ม ชิมหวาน.. **เห็นบุปผา คราไสว ใจเกินห้าม ตะกละตะกลาม รูปโฉม โลมเกสร สองแขนทึ้ง คลึงเค้น เช่นภมร ไล่กายซุก กลีบซ้อน ขย่อนกลืน **ลิ้มน้ำหวาน ตาลช่อ ที่ล่อตา ร่อนถลา ดอมดม ข่มใจฝืน ละลายล้อ ช่ออ่อน ยากผ่อนคืน โน้มแนบข้าง เกินขืน ชื่นมิจาง **สลับเวียน เปลี่ยนค่า ท้าสวรรค์ ตั้งแต่หัว โถมถลัน สั่นถึงหาง ละเอียดเร้า เคล้าคลอ พะนอคาง มิอาจวาง เลยหลง ลงที่เคย **แม้แสงของ ฟ้าฟาด มิอาจกั้น สายฝนหลั่ง หลายชั้น ดั้นด้นเผย โอบรัดรอบ ชอบชิด สนิทเกย เร่งเฉลย เป็นระวิง ทิ้งทอดตัว **หมายสถิต จิตถลำ ซ้ำมิหยุด แม้สะดุด เงามืด จืดสลัว คะนองแรง แกร่งกล้า ตามืดมัว ยิ่งซุนหัว ด่ำมิด ด้วยติดใจ **ละเลียดหยด หมดหยาด ฉลาดย้ำ ไม่กลัวช้ำ ลามเลื่อน ทุกเงื่อนไข ชิมรสซ่อน อ่อนค้าง กลางช่อใน ชื่นหทัย ซึมซาบ ทุกกาบกอ. ..........*-*.......... เริงอักษร ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๐