ต่อไป →

[ลิตเติลเกิร์ล]

ทบทวนเขตเหตุการณ์ครั้งก่อนเก่า
มีสองเราเคล้าคลอพะนอเสียง
ประดิษฐ์ถ้อยร้อยพจน์บทจำเรียง
ชระเมียงเคียงกานท์หวานรำพัน

กาลผันเวียนเปลี่ยนไปโอ้ใจเอ๋ย
มินานเลยเคยร่วมสวมสุขสันต์
กลับกลายเป็นเห็นห่างจืดจางกัน
สิ้นสัมผัสฝันเศร้าเคล้าน้ำตา

พบหน้าฉันหันคืนมิฝืนทัก
แทบกระอักหักหาญมานผวา
การกระทำย้ำเตือนเลือนอุรา
ปรารถนาหาใหม่ใช่ไหมเธอ..


ลิตเติลเกิร์ล

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

โดนน  อ่ะ พี่หญิง

[ศิลาสีรุ้ง]

ทบทวนเขตเหตุการณ์ครั้งก่อนเก่า
มีสองเราเคล้าคลอพะนอเสียง
ประดิษฐ์ถ้อยร้อยพจน์บทจำเรียง
ชระเมียงเคียงกานท์หวานรำพัน

กาลผันเวียนเปลี่ยนไปโอ้ใจเอ๋ย
มินานเลยเคยร่วมสวมสุขสันต์
กลับกลายเป็นเห็นห่างจืดจางกัน
สิ้นสัมผัสฝันเศร้าเคล้าน้ำตา

พบหน้าฉันหันคืนมิฝืนทัก
แทบกระอักหักหาญมานผวา
การกระทำย้ำเตือนเลือนอุรา
ปรารถนาหาใหม่ใช่ไหมเธอ..


ลิตเติลเกิร์ล

มิจางร้างไกล


โอ้แม่เอยมิเคยเปรยเป็นอื่น
ยังคงชื่นชีวันมั่นเสมอ
ยังสืบสานหวานใจใช่ละเมอ
มิพร่ำเพ้อวาจามาลวงใด

โอ้แม่เอยเผยจิตสนิทแนบ
ดวงใจแอบชื่นชิดพิสมัย
มีน้องอยู่คู่แดมิแปรไป
ผูกฤทัยเพียงเจ้าอย่าเศร้าตรม

ถึงปีเดือนเลื่อนลอยมิคล้อยห่าง
มิแรมร้างทางไกลให้ขื่นขม
จะเคียงขวัญมั่นสองปองภิรมย์
ครองคู่ชมสมคิดนิจนิรันดร์

ซับน้ำตาให้น้องสองปรางซ้ำ
หยุดโศกแซมแก้มย้ำจำไหวหวั่น
อัสสุชลล้นหทัยให้จาบัลย์
ขอจอมขวัญมั่นใจไม่ห่างนวล

ไม่เคยอ้อนอิงใครให้แม่ช้ำ
ไม่เคยร่ำฉ่ำหวานพานให้หวน
มิเคยมองผู้ใดให้เรรวน
มิเคยป่วนแปรจิตผิดไมตรี

เราร่วมกันฟันฝ่าผ่าดงหนาม
ที่คุกคามกมลจนหมองศรี
จับมือกันมั่นรักร่วมภักดี
สัมพันธ์นี้ประจักษ์สลักแด

มิจืดจางห่างไปไกลจากเจ้า
ขอแนบเนานวลน้องประคองแข
ไม่มุ่งรานหาญหักรักเชือนแช
ยังรักแม่คนดีไม่ลี้ลา

โอ้แม่เอยมิเคยปรวนป่วนใจน้อง
โอ้แม่เอยเขนยรองสองปรางหนา
โอ้แม่เอยมานเชยชิดเจ้ามิตรา
โอ้แม่เอยเคียงอุรา..ลิตเติลเกิร์ล..


 

ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๑๙ เมษายน ๒๕๕๖

ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

อ่าน บทกลอน ของครูกลอนแต่ละท่าน
น้องจ๋า ไม่กล้าโพสของตัวเองเลย  อาย

กลอนของน้องจ๋าเขียนแบบ งูๆ ปลาๆ

ยินดีมากเลยนะคะ ที่ ครูกลอนแต่ละท่าน ให้เกียรติ กับเว็บของเรา

 :d12345: กราบขอบพระคุณค่ะ

[ลิตเติลเกิร์ล]

อารมณ์กานท์รานไหลใจเปี่ยมสุข
เขียนสนุกรื่นสลวยอย่าขวยเขิน
สร้างจินต์ส่งลงกลอนอ้อนกันเพลิน
มิยากเกินหากเพียรเขียนประจำ

พ่อศิลาฯคว้าไม้ไล่เฆี่ยนก้น
จึงยอมทนฝนฝึกศึกษาพร่ำ
เจอจุดเพี้ยนเขียนใหม่ร่ายลำนำ
สัมผัสซ้ำย้ำเตือนมิเลือนลา

กว่าจะมาถึงวันนี้ดูซิน้อง
พ่อยืนมองถือไม้ร่ายคาถา
ห้ามหยุดเขียนเฆี่ยนแน่ แม่รินดา
สั่นผวาคว้าปากกา น้ำตาคลอ .. อิอิ
 
Monkey 3
(ใส่ไฟพ่อศิลาฯ)