วันสูญสิ้นพ่อ

.......วันสูญสิ้นพ่อ.......

...โศกสลดอาดูรวันสูญสิ้น
องค์ภูมินทร์พ่อหลวงลับล่วงหาย
ฟ้าขอคืนกลับสรวงดวงดาวราย
ใจสลายสิ้นหวังทั้งแผ่นดิน

...สิบสามตุลาคมความขมขื่น
ก้อนสะอื้นจุกอกช้ำฟกสิ้น
กลับคืนสู่ชั้นฟ้าน้ำตาริน
ไม่่ได้ยินเสียงพ่ออีกต่อไป

...เหลือเพียงความทรงจำด้วยคำสอน
พ่อเคยป้อนลูกหลานผ่านสิ่งใหม่
ด้วยพระบารมีที่ห่วงใย
สร้างชาติไทยพ้นทุกข์สุขครอบครอง

...หนึ่งขวบปีที่ผ่านมานานเนื่น
เวลาเดินผ่านไปให้เศร้าหมอง
สูญเสียใจให้ช้ำน้ำตานอง
ไทยทั้งผองร้องร่ำวันอำลา

...ส่งเสด็จสู่่ห้วงสรวงสวรรค์
ตราบนิรันดร์มั่นหมายคล้ายสูญค่า
องค์ภูมินทร์สู่สรวงในห้วงฟ้า
เทวดาคืนทิพย์สู่นิพพาน.

....สถิตในดวงใจตราบนิรันดร์...
...ด้วยเกล้าด้วยกระกระหม่อมขอเดชะ...
....ข้าพระพุทธเจ้า นายอุทัย.มีสีสรรพ์...
ร้อยกรองถวายความอาลัยส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย.