นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก จบตอน มาลีมาลัย

..นิทานเรื่อง "แก้วสารพัดนึก"..
(จบตอน มาลีมาลัย)
(แก้ววิเศษ)

**ถึงดินแดน เลิศหรู ชมพูทวีป
มาลัยรีบ สะสาง อย่างเร็วจี๋
สืบเสาะหา แก้วไซร้ ไม่ช้าที
ตระเวนทั่ว ธรณี มีที่ใด

**วิ่งข้ามเขา สามลูก จมูกบาน
ร้องขับขาน เพลงชอบ รอบต้นไม้
เฮ้..ฮัลเล่ วังกา ว่ากันไป
จัดชุดใหญ่ ครึกครื้น หมื่นบรรเลง

**ถามเหล่าแขก แปลกใจ ไร้คนรู้
ออกปากอยู่ เนิ่นนาน พาลหงายเก๋ง
ข้ามแม่น้ำ ลำคลอง จ้องจนเซ็ง
ก้าวเขย่ง จึ๊กจั๊ก ไม่ยักเจอ

**ทุลักทุเล เหหัน บากบั่นหา
หวังให้ฟ้า เป็นใจ ไม่พลั้งเผลอ
ยามค่ำคืน ดื่นดึก นึกละเมอ
ฝันยังเพ้อ ถึงแก้ว ที่แวววาว

**เช้าวันนี้ ไก่โห่ ยังโผเผ
ร่ายยี่เก เสียงลาก อ้าปากหาว
ภารกิจ ของรัก หนักเรื่องราว
เร่งสืบสาว ตามบท กฎพ่อตา

**พเนจร ร่อนเร่ เท..หมดกาย
ด้วยมุ่งหมาย หยุดฝัน สวรรค์หา
อยากครองคู่ มาลี ศรีสุดา
ใจจึงกล้า ดั้นด้น ค้นติดตาม

**พลันเห็นเมฆ ก้อนหนึ่ง กึ่งกลางฟ้า
ล่องถลา ต่ำลง ข้างพงหนาม
มีลิงจ๋อ ร้องเจี๊ยก สำเหนียกนาม
หลังจากถาม รู้ชื่อ คือหง๋อคง

**จึงป้องปาก เรียกไว้ ไปไหนมา
เซียนหง๋อคง ตอบว่า ข้านั้นหลง
พาพระถัง ซัมจั๋ง นั่งม้าทรง
ไปเชิญองค์ คัมภีร์ ที่บูชา

**เป็นพระไตร ปิฎก ใช้ยกจิต
สอนมนุษย์ ครวญคิด ปริศนา
ช่วยแยกแยะ ดีชั่ว มั่วกายา
ปรารถนา เพื่อรับ กลับเมืองจีน

**คุณของแก้ว งามเกล็ด วิเศษยิ่ง
ไตรสิกขา แท้จริง อิงในศีล
สมาธิ ปัญญา พาป่ายปีน
ละ..รอยตีน จากบาป ตราบนิรันดร์

**มาลัยฟัง ดังคำ หากทำได้
เราขอไป ด้วยคน พ้นฝั่งฝัน
เฝ้าตามค้น ด้นหา มานานวัน
ดุจสวรรค์ ทรงโปรด ลิงโลดใจ

**จึงเดินทาง ร่วมกัน มั่นจิตหา
ถึงแม่น้ำ คงคา น่าเลื่อมใส
องค์สัมมา พระพุทธ สุดวิไล
ประทับใต้ ต้นโพธิ์ เป็นโล่ห์เงา

**ก้มลงกราบ ทาบพื้น ยื่นปุจฉา
ท่านทรงตอบ วิปัสสนา พาหายเขลา
ให้ยึดถือ ไตรสิกขา อย่ามัวเมา
ร่างกายเจ้า มินาน พาลปลิดปลง

**รัก..โลภโม โทสัน นั้นกิเลส
ล้วนเป็นเหตุ ทุกข์ล้น จนไหลหลง
สำนึกดี เอาไว้ ใจมั่นคง
อย่ามัวงง เพลินเสพย์ เก็บกักตุน

**ฟังพระธรรม คำสอน แล้วย้อนจิต
เรานั้นคิด อยากกัน พลันหัวหมุน
ศีล..ปัญญา สมาธิ สิเจือจุน
ใช้เป็นทุน ชีวิต พ้นพิษภัย

**มาลัยจบ พบแล้ว แก้ววิเศษ
สมดังเจต จำนง ตรงสดใส
อุทิศตน โกนผม ห่มผ้าไตร
บรรลุไซร้ อรหันต์ แค่วันเดียว

**ขอเผยแพร่ พระธรรม ทำหน้าที่
ตราบชีวี ยอมรับ ไม่กลับเหลียว
เป็นดอกบัว พ้นน้ำ งามจริงเชียว
ใบที่เขียว บ่มฟัก มรรคนิพพาน

**แล้วเดินทาง คืนถิ่น แผ่นดินเกิด
บอกมาลี ปลงเถิด วัฎสงสาร
โอมอ่านธรรม บอกไว้ ให้เป็นทาน
พลันชื่นบาน อิ่มบุญ การุณย์นาง

**ขอ..อโห สิกรรม ที่ทำไว้
ทุกอย่างให้ ผ่านพ้น ลืมหม่นหมาง
แก้ววิเศษ เม็ดนี้ พี่ขอวาง
ส่องสว่าง ใจเจ้า อย่าเศร้าเลย

**เรื่องก็ครบ จบลง ตรงมาลี
ไม่ยอมหา สามี ว่าที่เขย
บำเพ็ญบุญ กุศล ผลก่อเกย
เมขลา เจ้าเอย เลยพ้นกรรม

**ในตอนหน้า ถึงครา อวสาน
จบนิทาน ก่อนนอน บางท่อนขำ
บางท่อนดี เก็บไว้ ให้จดจำ
บางท่อนหยาบ อย่านำ คำใส่ใจ.

..........*-*..........

เริงอักษร
๒๓ กันยายน ๒๕๖๐

อ่านย้อนหลังได้ที่
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,10835.0.html