ต่อไป →

[เกริกบุระ]

 คงแต่เราเฝ้าเริงเล่นเส้นขอบฟ้า
 ด่ำลึกไปในทุ่งป่าบึงหญ้าเปลี่ยว
 เสาะความงามในความหมายความดายเดียว
 อยู่กับเสี้ยวสุขทุกข์เศร้าที่เรามีฯ

 อี ก ค่ำ ห นึ่ ง ข อ ง บึ ง พ ล บ