หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อ้างว้างอย่างเดียวดาย  (อ่าน 1454 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 10721
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่น
กระทู้: 790
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 12 กันยายน 2560, 07:19:44 PM »

Permalink: อ้างว้างอย่างเดียวดาย



......อ้.า.ง.ว้.า.ง.อ.ย่.า.ง.เ.ดี.ย.ว.ด.า.ย......

...เหมือนอยู่คนละโลกอย่างโชคร้าย
เพียงความตายใกล้ชิดสนิทกว่า
โลกมันขมเกินไปใช้มารยา
ยากรักษาหัวใจให้แกร่งเกิน

...คลื่นชีวิตซัดสาดสู่หาดเปล่า
เพียงความเหงาปลายทางไม่ห่างเหิน
หยอกชีวิตเรื่องราวทุกก้าวเดิน
หลายคนเมินไม่มองแม้สองตา

...โดดเดี่ยวเดียวดายดักมักทุกข์ถม
ชีวิตขมเกินไปดูไร้ค่า
ทุกก้าวย่างสร้างฝันมันค้างคา
ยากเกินกว่าชีวิตติดทางตัน

...ว้าเหว่ใจในนามเต็มความเหงา
เพลงความเศร้าบรรเลงเหมือนเพลงหยัน
ทำไมหนอเดียวดายมาหน่ายกัน
ปล่อยให้ฉันอ้างว้างฝันค้างรอ

....อยู่อย่างคนสิ้นหวังพลังตก
เหมือนนรกหัวใจไม่ก้าวต่อ
ทนเดียวดายหลายปีนี้ไม่พอ
อาจจะขอเพียงเศษความเมตตา.

.....อุทัย.........มีสีสรรพ์.........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน





บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: