หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อยู่กับความเหงาเดียวดาย  (อ่าน 1253 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 10721
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่น
กระทู้: 790
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 22 สิงหาคม 2560, 07:50:28 PM »

Permalink: อยู่กับความเหงาเดียวดาย




.....อ.ยู่.กั.บ.ค.ว.า.ม.เ.ห.ง.า.เ.ดี.ย.ว.ด.า.ย...

...เหมือนเป็นคนไร้ค่าอย่าคิดถึง
คำพูดหนึ่งเพียงคิดสะกิดผ่าน
มันบาดลึกก้นบึ้งถึงดวงมาน
ไร้คำหวานปลอบใจปล่อยให้จม

...อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาไร้เงาคู่
เฝ้ามองดูทุกครั้งยังขื่นขม
ทรมานจนช้ำย้ำระทม
รักลอยลมอยู่เปลี่ยวอย่างเดียวดาย

...กอดความเหงามานานผ่านจิตหมอง
ชีวิตต้องหนาวใจไร้ความหมาย
ขาดคนเรียงเคียงคู่อยู่ข้างกาย
รักมันหายกลายเศร้าเหงาคนเดียว

...คำพูดเพียงบางคำจำฝังจิต
เก็บมาคิดทีไรใจแห้งเหี่ยว
หมดกำลังใจกายรักคลายเกลียว
แสนสุดเปลี่ยวเดียวดายมาหลายปี

...ฉันเหมือนคนไร้ค่าคว้าความเหงา
แล้วรับเข้าหัวใจไม่หน่ายหนี
ความทรงจำแสนหวานผ่านคนดี
แล้ววันนี้หายไปไม่กลับมา....
.....อุทัย......มีสีสรรพ์........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน



บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: