หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เจียมตัว  (อ่าน 1602 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
อุทัย มีสีสรรพ์
คะแนนน้ำใจ 10721
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่น
กระทู้: 790
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2560, 04:56:41 PM »
Permalink: เจียมตัว



..เจียมตัว..

...เธออยู่สูงเกินไปไกลสุดหล้า
เป็นนางฟ้าสูงส่งเช่นหงส์เหิร
สูงสุดเอื้อมไกลตาถ้าเธอเมิน
ฉันคงเดินตกหลุมความกลุ้มใจ

...เกิดมาจนควรเจียมเสงี่ยมสงบ
ควรต้องหลบตาเธออย่าเพ้อใหญ่
ฐานะมันต่างกันอย่าฝันไกล
อาจทำให้เสียศูนย์อาดูรจินต์

...รักเธอได้ควรเก็บเหน็บเอาไว้
อย่าปล่อยใจไหลตามคนหยามหมิ่น
ชะโงกเงาดูตัวกลัวราคิน
อาจสูญสิ้นใจเปี่ยมไม่เจียมตัว

...ความรักไม่มีขมพรมแดนกั้น
แต่ความฝันมันจืดมืดสลัว
เพียงฐานะต่างกันฝันมืดมัว
รู้ดีชั่วอย่าหลอกรีบออกมา

...เธออยู่สูงเกินไปใจปวดร้าว
จมกับคาวหัวใจอย่างไร้ค่า
พรหมลิขิตหักเหด้วยเวลา
ปาดน้ำตาปลอบใจใช่ฉันจน.....


อุทัย มีสีสรรพ์
บันทึกการเข้า
เริงอักษร
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 23064
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,950
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2560, 01:05:14 AM »
Permalink: Re: เจียมตัว



**หากรักจริง จากใจ ในคุณค่า
ยามเมื่อฟ้า สั่นไหว อย่าไปสน
จะสูงดำ ต่ำขาว เราก็คน
ต้องอดทน บากบั่น ขยันคุย

**หนึ่งตำนาน ขานเล่า เขาบอกไว้
โปรยคำหอม นั้นไซร้ ใช้เป็นปุ๋ย
ดันทุรัง มากมาย ดั่งควายทุย
ต้องเดินลุย ไว้ก่อน อย่าผ่อนแรง

**หญิงนั้นเป็น พงอ้อ รอสายน้ำ
ไหลรินซ้ำ ทุกวัน พลันแอบแฝง
จะได้เชย ชมแน่ แม่แก้มแดง
หมดกำแหง แพ้พลาด อำนาจชาย.

..ลองดูนะคับแต่ไม่รับรองผล อิ อิ..

เริงอักษร
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 

 
กระโดดไป: