ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ตากับยาย

..ไปดูแล คนป่วย ด้วยความห่วง
หลายวันล่วง อาการดี  ส่อสีสรรค์
เป็นคนแก่  ร่อแร่กาย มาหลายวัน
โรครุมรัน  จนงอม  นอนซอมซม

..ทุกเช้าก่อน ทำงาน ผ่านมาเยี่ยม
เพื่อสั่งเตรียม หยูกยา ยายว่าขม
มองยายกิน อาหาร เหมือนการดม
ยายระบม  คอมาก ไม่อยากทาน

..ทั้งกำชับ ขู่เข็ญ ให้เห็นด้วย
อาหารช่วย ยายฟื้น คืนสังขาร
ส่วนนอกนั้น  วิตามิน  อาจกินนาน
กลับไปบ้าน  ทำต่อ  อย่าท้อใจ

..วันนี้ตา มารับ ยายกลับเถอะ
อยากจะเจอะ กังวล ทนมิไหว
อยู่กันมา สี่สิบปี  ดีกระไร
ห่างกันไป  หกวัน  ฉันเกินพอ

..ตาจูงยาย กลับบ้าน ต่อต้านโรค
ย้ายสะโพก  ล้าเหนื่อย เมื่อยจริงหนอ
หิ้วถุงยา  พาแกว่ง ยืนแกร่งรอ
ที่หน้าหอ รถโดยสาร นานเหลือเกิน

..ตาบอกยาย  กลับบ้าน กับฉานนะ
แล้วก็จะ  ดูแล แม้ขัดเขิน
เราอยู่กัน วันหน้า พาเพลิดเพลิน
จะคอยเดิน เคียงข้าง ยายอย่างนี้


น้องจ๋า

[ศรีเปรื่อง]

สายสัมพันธ์...ที่มากกว่ารัก

ระหว่างอ่าน ก็เผลอยิ้ม พริ้มมิหุบ
พอจบปุ๊บ ก็คิดครวญ อย่างถ้วนถี่
ด้วยเหตุใด ใยคุณตา ผู้อารีย์
มิหลีกหลี้ เหินห่าง ร้างคุณยาย

จะใช่รัก หรือเปล่า เฝ้าสงสัย
ว้าวุ่นใจ สับสน กมลหลาย
คอยดูแล แคร์ชิด อยู่ติดกาย
วิสัยชาย ทั่วไป หาใช่เป็น

ฤาเพราะสอง คนนั้น ผูกพันธ์จิต
ผ่านชีวิต ทุกข์ยาก ลำบากเข็ญ
ร่วมต่อสู้ ตรากตรำ ความลำเค็ญ
จึงได้เห็น คุณค่า แห่งอาทร

เป็นสายใย บางบาง หว่างใจสอง
พันผูกจอง อย่างดี มิมีหย่อน
ยาวและกว้าง กว่านที ศรีทันดร
เกินจักกร่อน ตราบดินฟ้า ดับลากัน

มากกว่ารัก เกินใคร่ ยิ่งใหญ่นัก
ถูกฟูมฟัก ด้วยทุกข์ และสุขสันต์
ผ่านร้อนหนาว ผ่านกาล ยาวนานวัน
สายสัมพันธ์ จึงเพิ่ม เสริมทวี

เป็นสุขใจ ที่ได้เห็น เธอเป็นสุข
ถึงกายทุกข์ ก็ห่อนพราก ประจากหนี
ปรารถนา อยู่เรียง เคียงคนดี
ตราบวันที่ ชายผู้นี้ จักมีแรง

ศรีเปรื่อง
๗ เม.ย. ๒๕๕๖

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..เป็นสายใย แน่นเหนียว มัดเกลียวจิต
ผูกชีวิต ตากับยาย อย่าคลายแหนง
บ่งบอกถึง ความหมาย สายแสดง
ยึดเป็นแหล่ง ครองเรือน ไม่เลือนลา

..อยากเอาเป็น ตัวอย่าง ทางชีวิต
ยึดมั่นติด ความสัตย์ซื่อ ถืออัตถา
จะอยู่กัน จนตาย วายชีวา
ให้รู้ว่า ในโลกนี้ มีรักจริง

  น้องจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

2403