เป็นห่วง

เป็นห่วง

จากน้องไป หลายปี วันนี้เห็น
แม่เนื้อเย็น นวลน้อง หน้าผ่องใส
ไม่เห็นหน้า หลายปี จึงดีใจ
เห็นทรามวัย มีความสุข ไม่ทุกข์ทน

ซึ่งไม่เหมือน วันนั้น ที่ฉันรู้
ยินน้องหนู เล่าเรื่องมา พาฉงน
พ่อกับแม่ แยกกันอยู่ ไม่สู้ทน
แม่กับตน อีกน้องหญิง ไม่ทิ้งกัน

สู้อุตส่าห์ สู้ชีวิต คิดเปิดร้าน
ด้วยคิดอ่าน ว่าคงดี เพราะมีฝัน
ขายกาแฟ พ้นผ่าน ไม่นานวัน
ต้องปิดร้าน ฟังเธอเล่า น่าเศร้าใจ

เพราะคนใช้ ไม่สุจริต คิดไม่ซื่อ
คอยแต่ยื้อ ยักยอกทรัพย์ เกินรับไหว
ต้องปิดร้าน ยับยั้ง หลังชั่งใจ
เกรงบรรลัย ก่อนสิ้นทรัพย์ เกินนับคืน

ไม่มีงาน เงินไม่มี เพื่อนหนีหมด
เมื่อรันทด ใจยิ่งทรุด จนสุดฝืน
บ้านต้องจ่าย รถต้องส่ง คงไม่คืน
ยากจักฝืน หาทางออก ไม่บอกใคร

ด้วยไม่มี อะไร ใช้เป็นทรัพย์
ที่จะนับ คืนยามแย่ ต้องแก้ไข
มีแต่หน้า ที่สวยงาม ของทรามวัย
ที่เหลือให้ ใช้หาทรัพย์ เพื่อนับคืน

เมื่อมีเพื่อน ชวนกันพา ไปหางาน
ตัวนงคราญ จึงไม่ปัด บอกขัดขืน
สุดท้ายเธอ ได้ทำงาน ร้านกลางคืน
ไปนั่ง-ยืน ชงเหล้า เฝ้าบาร์เบียร์

ตอนแรกเข้า เธอเศร้าใจ กระไรนัก
อยากจะหัก ออกงานไป เพราะใจเสีย
ยามชงเหล้า เสี่ยเรียกหา เพื่อนพาเชียร์
พวกอาเฮีย หว่านล้อม รุมตอมเธอ

แม้รังเกียจ พฤติกรรม ที่ต่ำช้า
แต่คิดมา เดินมาไกล เพราะใจเผลอ
เพราะทุกคืน เขาจ่ายหนัก ตอนจากเธอ
เธอจึงเอ้อ อ้า..อ้า บรรดาเฮีย

ยิ่งนานวัน เสื้อสวมใส่ ในวันแรก
เริ่มไม่แปลก แต่งยั่วไป ใจไม่เสีย
แหวกโน่นนิด แง้มนี้หน่อย คอยพวกเฮีย
มีคนเชียร์ สตางค์เข้า เลิกเศร้าใจ

เห็นสิ่งที่ เคยไม่ดี ว่านี้สุข
ว่าไม่ทุกข์ ยากชี้ชัด จนขัดไหว
เพื่อนเธอทำ เธอก็เห็น ไม่เป็นไร
เจ้าทรามวัย หวังได้เงิน จึงเพลินตาม

เห็นว่าแขก ที่มาติด เขาคิดรัก
จึงสมัคร คบไป ไม่ใคร่ถาม
ถึงตอนนี้ ฉันหยุดเล่า ไม่เท้าความ
โปรดอย่าถาม เรื่องที่พบ จบอย่างไร?

.....TOP GUN…..

(เป็นบทกลอน ที่เกิดจากแรงบันดาลใจ เมื่อเห็นภาพนี้ Pop Up ขึ้นมา จึงคิดพล็อตเรื่องนี้ขึ้นมา.
...เป็นพล็อตเรื่องสมมุติ ให้ดูสมจริง เหมือนที่เรารู้ๆ แบบเรื่องน้ำเน่า ที่เริ่มต้นด้วยสภาพปัญหา
ทางการเงินของหญิงสาว จนหาทางออกด้วยการไปทำงานกลางคืน..เพื่อนำเงินมาส่งบ้าน ส่งรถ
ส่งแม่ และส่งน้องเรียนหนังสือ..รวมไปถึงวัตถุนิยมที่เธออยากจะได้..
..และเมื่อไปทำงานกลางก็จะมีพฤติกรรมจากเบาๆ ไปหาหนักขึ้นๆ ตามสภาพแวดล้อม วัตถุนิยม
และ ปัญหาครอบครัว...แต่สุดท้าย ผมคงกล่าวสั้นๆ ว่า...รู้สึกเป็นห่วง เพราะบางที เธอก็ไม่รู้ตัว
.."คำห่วงใย ที่สัตย์ซื่อ แม้ฟังดูไม่เพราะเสนาะหู แต่ก็มีคุณ เปรียบ ยาดี ย่อมมีรสขม ประมาณนั้น" )