ต่อไป →

[เริงอักษร]

..แค่อ่านก็ดีใจ หากได้ใจก็ยิ่งดี.. **เขียนบทกลอน ร่อนรำ เป็นคำอ่าน เรียงประสาน วรรณยุกต์ ให้สุขสม เฝ้าสอดแทรก ใจซ่อน ซ้อนอารมณ์ ด้วยคำคม อิ่มอาบ กำซาบทรวง **หวังเพียงน้อง ลองอ่าน เรื่องขานไข กลั่นมาจาก ภายใน ไม่แหนหวง ทุกอักษร วอนเว้า เจ้าพุ่มพวง แม่บัวตูม เด่นดวง อยากควงเดิน **หากซ่านซึ้ง ตรึงจิต พิสมัย จงมอบใจ แน่ชัด อย่าขัดเขิน อย่าให้รอ ท้อเหงา จนเศร้าเกิน มัวไปเพลิน ชมซึ้ง อีกหนึ่งชาย **แม้นมิมอง คุณค่า ราคาต่ำ จิตของพี่ คงช้ำ ระกำหมาย หมดโอกาส วาสนา น่าเสียดาย เขียนแทบตาย เธอเห็น เป็นแค่กลอน. ..........*-*.......... เริงอักษร ๑๖ เมษายน ๒๕๖๐

[รชนิชล น้ำค้างหยดเดียว]

..เขียนร้อยแก้วแล้วอ่านซ่านใจนัก
ทุกตอนวรรคเอ่ยคำร่ำพร่ำสอน
เขียนร้อยกลองลองอ่านทุกขั้นตอน
จิตเร้ารอนเพราะพริ้งยิ่งอารมณ์

..เขียนแบบไหนไพเราะเสนาะโสต
แม้โอยโอดยังหวานขานสุขสม
อยากคบหาพาเที่ยวกันเกลียวกลม
นั่งตาก-ลม ชมดาวกลางราวไพร

รชนิชล

[เริงอักษร]

**ทุกคำร้อย ถ้อยความ กลั่นตามจิต หากเพ่งพิศ ถ้วนถี่ ที่ขานไข บอกน้องนั้น วันคืน ชื่นหทัย จากหัวใจ เน้นหนัก เพราะรักจริง **ในทรวงนี้ มีน้อง ตระกองมั่น โปรดเถิดชื่น ชีวัน หมั่นสุงสิง มิกลับกลอก หลอกเล่น เช่นฝูงลิง สุขสันต์ยิ่ง แม้นเจ้า ยอมเข้าใจ **อยากกอดนวล ชวนจ้อง มองท้องฟ้า ยามอุษา ย่างเยือน เดือนสดใส จูบสองปราง น้องน้อย กลอยฤทัย หากซึ้งใน กลอนนี้ ที่พี่ครวญ. ..........*-*.......... เริงอักษร

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]