มุ ม ที่ เ ร า ม อ ง ข้ า ม

ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งประเทศไทย

บรรดาศิษย์เก่า ที่จบจากสถาบันนี้

แยกย้ายกันไปประกอบอาชีพต่างก็มีชื่อเสียงในวงสังคมมากมาย
มีทั้งที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่า งดี
และ ที่กระท่อนกระแท่นยังดิ้นรนอยู่ ในหน้าที่การงานก็เยอะ

เนื่ องในวาระที่อาจารย์พ่อ ซึ่งเป็นที่เคารพของศิษย์เก่าทุกคน จะเกษียณอายุ
บรรดาศิษย์เก่าจึงถือเป็นโอกาสดีที่จะกลับไปเยี่ยมสถาบัน

เพื่อเลี้ยงสังสรรค์และรำลึกถึงอาจารย์พ่อ
หลังจากกินเลี้ยงกันมาได้พักใหญ่ วงสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไป
เป็นการบ่นพร่ำเกี่ยวกับความเครียด ในการทำงาน

และปัหาชีวิต ของแต่ละคน มีปัหาแตกต่างกันออกไปมากบ้างน้อ ยบ้ าง
อาจารย์พ่อฟังปัหาของลูกศิษย์ทุกคนอย่างตั้งใจ

รับฟังโดยไม่มีคำวิจารณ์ หรือ นำเสนอความเห็นของอาจารย์เลยแม้แต่น้อย
เมื่อฟังปัหาของลูกศิษย์ จบ ทุกคน
อาจ ารย์พ่อเสนอเลี้ยงกาแฟกลุ่มลูกศิษย์เก่า

ท่านเดินเข้าไปในครัว และ ออกมาพร้อมกับกาแฟเหยือกโต

และ ถ้วยกาแฟ แบบต่างๆ บ้ างเป็นถ้วยกระเบื้อง บ้างเป็นถ้วยพลาส ติ ก และ บ้างทำด้วยแก้ว

มีถ้วยกาแฟหลายใบ ที่เป็นแบบพื้นๆ ธรรมดา บางใบ สวยวิจิตรสูงค่า

อาจารย์พ่อ ชงกาแฟใส่เหยือกมาให้แล้ว พวกเธอจัดการรินใส่แก้วดื่มกันเองนะ
บรรดาลูกศิษย์ มองถ้วยกาแฟหลากหลาย ด้วยความสนใจ

แ ล้วพากันเลือกถ้วยกาแฟพร้อมๆ กับ รินกาแฟออกมาจากเหยือกใส่ถ้วยต่างกันออกไป เอามือไว้

เมื่อลูกศิษย์ทุกคนต่างมีถ้วยกาแฟในมือ
แล้วอาจารย์พ่อ กล่าวว่า

' ลองดูถ้วยกาแฟในมือของพวกเธอ
กับถ้วยกาแฟที่เหลืออยู่ในถาดซึ่งไม่มีคนเลือกสิ '

' สังเกตุกันรึ เปล่า.... ถ้วยสวย ๆ แพง ๆ ถูกเลือกไปหมด

เหลือไว้แต่ถ้วยแบบธรรมดาราคาถูก

เป็นเรื่องปกติ...
ที่พวกเรามักจะเลือก สิ่งที่ดีที่สุด โดยลืมคิดถึงความต้องการที่แท้จริงของเรา

และ นี่คือที่มาของความเครียดและปั ญหาทั้งหลายในชีวิต

' ความจริงวันนี้สิ่งที่พวกเราต้องการแท้จริงคือกาแฟ ไม่ใช่ถ้วยกาแฟ

แต่..จิตสำนึก กลับนำพาเราไปเลือกที่ถ้วย
มิหนำซ้ำยังคอยชำเลืองมองถ้วยของคนอื่นๆ อีกด้วย

หา กชีวิตคือกาแฟ หน้าที่การงาน ตำแหน่งต่างๆ ในสังคม ก็คือ ถ้วย
กาแฟ มั น เป็นเพียงเครื่องมือ อุปกรณ์ช่วยหยิบจับ หรือ ประคองชีวิตของเรา
มันไม่ได้ทำให้เนื้อหาจริงๆ ของชีวิต เปลี่ยนไป

บางครั้ง....การมัวเพ่งที่ถ้วยใส่กาแฟ
มันก็จะทำให้เราลืมใส่ใจกับรสชาติของตัวกาแฟ

ถ้ารู้จักชีวิตที่แท้จริง....ของหรือตำแหน่งหน้าที่ มันก็แค่ส่วนเคลือบ

ไม่ใช่เนื้อหาหรือแก่นแท้ที่สำคัญของชีวิต'
.