ต่อไป →

[พงศภัค]

เจ้าขุนทองพาคิดถึงความหลัง กลบท นายโรงลืมกรับ ..อรุณฤกษ์ เบิกฟ้า นกกาบิน     ออกหากิน ร่าเริง บรรเทิงจิต  เราเบิกบาน รีบมา หาประชิด     เร่งรีบนิด ยิ้มให้ ได้คลายทุกข์   ..หวลคำนึง ถึงตอน ก่อนน้องเด็ก ยังตัวเล็ก เข้าเรียน เพียรสนุก  ส่วนตัวฉัน นั้นนายสิบ กระซิบซุก ต้องประยุกต์ ครองโสด ลงโทษซะ ..ในตอนเช้า เล่าปลุก ให้ลุกก่อน  ยื้อเย้าย้อน ลากขน จนผงะ กว่าจะลาก อาบน้ำ ตามมานะ เดี่ยวพี่จะ รีบไป ให้เร่งรุด   ..พี่นี้เบื่อ เหงื่อตก ผมปรกหน้า เหมือนโดนฆ่า ด้วยไฟ ใจร้อนสุด  อาหารเที่ยง ยื่นให้ ใช่ยื้อยุด รักน้องสุด เชื่อเถอะ มิเลอะละ               พงศภัค

.
.
.

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

423