ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

       หลอกกันทำไม

..แว่วสายลม พรมอ่อน ได้ผ่อนพัก
เหนื่อยมานัก เหงื่อพรู รูขุมขน
กายเปียกปอน ร้อนรุ่ม  รุมสุดทน
แม้หน้าฝน ไม่หาย คลายอุรา

..มีบางคำ ย้ำจน กมลเฉา
ซึมซบเซา กลางจิต คิดผวา
เมื่อโดนเขา เป่าหู ดูระอา
ถึงเวลา จากจร ซอนซมทราน

..อยู่ต่างถิ่น ดินไกล ใจหดหู่
ไร้คนคู่ ควงแขน ที่แสนหวาน
ลืมแล้วกลิ่น ยินท้อ ทรมาน
เหลือแต่ชาน จากชาย ที่หมายชม

..คำที่หวาน ผ่านปาก มิอยากเชื่อ
มิมีเหลือ เคยหวาน  รสพาลขม
ยิ่งนานวัน ผันเปลี่ยน เวียนระทม
ต้องโศกตรม  ยิ่งนัก "รัก"หลอกลวง

          น้องจ๋า