ต่อไป →

[เริงอักษร]

...ดูนกบิน...

เปรียบหญิงชาย คล้ายดั่งนก ที่ผกผิน
เฝ้าโบยบิน ถวิลหวัง หาฝั่งฝัน
ฟ้าสวยสด งดงามสิ้น บินไปพลัน
ด้วยใจมั่น วันชื่นชม สมดังจินต์

โฉบไปซ้าย ย้ายไปขวา ถลาร่อน
ผ่านสิงขร ย้อนพนา ศิลาหิน
เลาะล่องลอย คล้อยผ่าน ธารไหลริน
ไปทั่วถิ่น ทั้งดินแคว้น แดนอำไพ

หวังเพียงเหยื่อ เพื่อยั้งอยู่ สู้ชีวิต
ในทุกทิศ พิชิตรู้ สู่จุดหมาย
เหนื่อยพักหลับ จับไม้กิ่ง ไม่ติงกาย
ตื่นก็คลาย ใช้ปีกร่อน ตะลอนแรม

จับไม้ค้าง บางคราครั้ง สร้างรังคู่
ถักรังปู อยู่ครอบครอง กองกอแขม
คอยเคียงคุ้น อุ่นกลิ่นไอ ใช้หญ้าแซม
ก็ชื่นแช่ม ชีวิตคู่ อยู่ครองกัน

มี่แต่คน ที่สนสับ กับความคิด
อยากพิชิต ใช้สิทธ์สั่ง อย่างที่ฝัน
เพียรบุกบั่น คอยสรรหา มาครองกัน
ควรจะหั่น และบั่นทอน อาวรณ์ลง

ถ้าหากปลง ลงสักนิด คิดเสียก่อน
เพียงกินนอน ผ่อนจิตพัก ยากจะหลง
ปล่อยวางบ้าง ทางชีวิต คิดง่ายลง
เพียงแค่ปลง ปลดใจไว้ ใช้แค่พอ.

........*-*.........

เริงอักษร
๓o มิถุนายน ๒๕๕๙

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]