-/> ยักษี พิโรธ

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ยักษี พิโรธ  (อ่าน 2054 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 7154
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลบอร์ดนักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 617
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อีเมล์
   
« เมื่อ: 21 มกราคม 2562, 03:27:54 PM »

Permalink: ยักษี พิโรธ



~.. ยักษี พิโรธ ..~

~.. อาทิตย์ส่อง สาดแสง แรงระยับ
สะท้อนกับ เกลียวคลื่น ผืนน้ำใส
เกิดเป็นแสง แวววาว พร่างพราวไกล
ผ่องไสว สวยสุด ดุจเพชรเจีย

~.. สายลมโบก โยกล้อ คลอเกลียวคลื่น
นางยักษ์ยืน โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจเสีย
หน้าละห้อย ซึมเศร้า หงอยเหงาเพลีย
เราก็เมีย พระอภัยฯ ใจดำจัง

~.. หลงปลื้มเงือก เกลือกกลั้ว มัวเมารัก
หมั่นไส้นัก อยากแหกอก ถลกหนัง
ส่วนละเวง-วัณฬา จงระวัง
หากเผลอพลั้ง จะจับกิน สิ้นชีวา

~.. แต่ละคน งดงาม อร่ามใส
หากเผลอไผล ตายแน่ แม่จะฆ่า
สวยมากเหลือ อยากดัก ควักลูกตา
แล้วเอามา ต้มยำ ทำแกงกิน

~.. นางสุวรรณ มาลี หยิ่งดีนัก
เดี๋ยวจะหัก คอให้  ได้ดาวดิ้น
จากนั้นค่อย เอาศพ ฝังกลบดิน
กำจัดสิ้น ให้หมด ทุกคนเลย

~.. ทั้งสุดแค้น แสนรัก ปักอกฉัน
มีใครกัน เข้าใจ บ้างไหมเหวย
เราเป็นหนึ่ง เคยกอด พลอดชิดเชย
แต่ผัวเอย กลับทิ้ง วิ่งหนีเรา...

~ พิมพ์อุบล ~
๒๑ มกราคม ๒๕๖๒

หมายเหตุ เป็นการแต่งกลอนตามจินตนาการค่ะ แต่อิงกับวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี
ผู้แต่งสมุติว่านางยักษ์ยังไม่ตาย น้อยใจสามี และแค้นเหล่าบรรดาเมียๆของพระอภัยค่ะ





บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: