แด่...ตำรวจดี..พี่กมล สุขประเสริฐ

แด่..ตำรวจดี..พี่กมล
(พันตำรวจเอก กมล สุขประเสริฐ)

ครบหกสิบ ปีเกษียณ เปลี่ยนสมัย
แสนอาลัย ต้องจากลา น่าใจหาย
พี่กมล ผ่านร้อนเย็น มิเว้นวาย
เเสนเสียดาย เมื่อคำนึง ถึงความดี

สิ่งที่พี่ เคยสร้างไว้ ได้ประจักษ์
สู้งานหนัก รักในหน่วย ด้วยศักดิ์ศรี
พี่กมล สุขประเสริฐ เลิศปฐพี
สิ่งเหล่านี้ ประทับตรา คุณค่าคน

หลังเรียนจบ นรต. รุ่นสามสาม
ท่านเดินตาม อุดมการณ์ งานฝึกฝน
รักในเกียรติ์ ตชด. ไม่ท้อ - ทน
ทุกตำบล เคยปฏิบัติ ไม่ผลัดงาน

หวังให้เกิด สันติสุข ทุกถิ่นที่
ความดีนี้ ประกาศเด่น เป็นหลักฐาน
ได้ฉายา “แรมโบ้” ดั่ง หนังตำนาน
ตรากตรำงาน เพื่อแดนใต้ ได้ร่มเย็น

อันเส้นทาง คนเคยพูด พิสูจน์ม้า
กาลเวลา พิสูจน์คน จนได้เห็น
แม้นลำบาก เต็มใจอยู่ สู้ลำเค็ญ
เช้าจรดเย็น ไม่คิดจาก ยากลืมเลือน

จนวันนี้ พี่ถึงวัย ได้เกษียณ
อยากจะเรียน ความดีพี่ ยากมีเหมือน
สิ่งที่สอน ด้วยน้ำคำ ย้ำใจเตือน
ไม่ลบเลือน จดจำไว้ ใช้ทำงาน

จะสานต่อ ปณิธาน ตามท่านคิด
ขอตั้งจิต มุ่งเดินหน้า อย่างกล้าหาญ
จะต่อสู้ ให้เมืองไทย พ้นภัยพาล
ร่วมปณิธาน ที่คิดไว้ ไม่แชร์เชือน

ขออัญเชิญ คุณพระ รักษาพี่
ผลความดี ตอบแทนมา อย่าเลยเลื่อน
สุขกาย-ใจ ไร้ทุกข์โศก โรคอย่าเยือน
มิลืมเลือน ตำรวจ “ดี”..ท่านนี้เอย

.....TOP GUN....

(บทกลอนบทนี้ตั้งใจประพันธ์เพื่อเป็นเกียรติ์ให้กับพี่ พ.ต.อ.กมล สุข ประเสริฐ
ตำรวจตระเวณชายแดนที่ปฏิบัติงานในภาคใต้มาทั้งชีวิตและเกษียณ ใน 30 ก.ย.58 นี้
พี่กมลเป็นตำรวจที่ควรค่าน่าเคารพของผู้ใต้บังคับบัญชา และเป็นพี่ที่น่ารักของน้องๆ
ทั้งพลเรือน ตำรวจ และทหาร ยามที่ได้ร่วมปฏิบัติงานร่วมกัน...แม้ผมจะปฏิบัติงานกับพี่.
เป็นห้วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็จดจำอัธยาศัย และน้ำใจอันดีของพี่..อย่างไม่รู้ลืม..)