ต่อไป →

[ครภูธน®]

✽ ป่าเย้าสัตว์ยิ้ม ✽

๏ น้ำพึ่งเรือ....เมื่อกระโน้น      ยินนาน เสือพึ่งป่า......สราญปาน        พวกป้อง หนีเสือปะ......คชสาร            กอดกระซู่                    จระเข้...........ตะกายคล้อง     รัดคล้องตระกองสิงห์ฯ ๏ ขิงก็รา.......ปร่าเข้ม           รสครัน ข่าก็แรง........แกงพลัน          อร่อยมิแพ้ ตามใจปาก....ทากสรร           มาเสิร์ฟ ลำบากท้อง....ลิงแท้             สุดท้ายคลายกระหายฯ ๏ ฆ่าไม่ตาย...เม่นต้อง           ตีตรวน ขายไม่ขาด....ปาดรวน           ยิ่งรั้น ดาบก็แกว่ง....แทงสวน          แมลงสาบ เปลก็ไกว......ไพรครั้น           ชื่นเคล้าพราวไสวฯ ๏ ปากปราศรัยผึ้งซึ่ง              บินซน ใจเชือดคอ.....รอจน              รุ่งแจ้ง แมวไม่อยู่......ดูผล               งานพร่าง หนูร่าเริง....... จับแร้ง            จูบริ้นเปรมอุราฯ ๏ กาคู่กา.......ร้องกู่               ดังไกล หงส์คู่หงส์......ดงไพร            สนั่นพริ้ง กินที่ลับ.........เนินไศล           นกเหล่า ขับที่แจ้ง........รถจิ้ง              จอกเพี้ยงสุนัขผีฯ ๏ ไม่มีมูล.......กลิ่นแม้น          ลอยมา หมาไม่ขี้........หรือครา           ไก่ขี้ กว่าถั่วจะสุก....สนุกประสา       ปวงสัตว์ งาก็ไหม้.........รายชี้               บ่างช้างดมฉม๚ะ๛                                          คอนพูธน® โคลงกระทู้สาม ขอบคุณสำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

[เริงอักษร]

**จูบแต่ลม...ทากแท้........เกินทาน ชมแต่เงา......ซมซาน........บ่ซึ้ง ตำน้ำพริก.....กระจิบจาน..เพียงจ่อ ละลายแม่น้ำ..ชวนอึ้ง.......อัดอั้นสำลักไอ **กลืนไม่เข้า...กบค้าง........ขวางคอ คายไม่ออก.....รีรอ............แอบเร้น ตามผู้ใหญ่......เถิดหนอ.....มิหน่าย หมาไม่กัด.......กายเค้น.....เลือดค้างหมดระคาย. .....ยากแท้ เฮ้อ..... เริงอักษร