ต่อไป →

[สิมิลัน]

ลมแรง...แกล้งหาดทราย *ดั่งฟองคลื่นชื่นฉ่ำเมื่อน้ำสาด ไหลเกรียวกรูฟัดฟาดหาดสวรรค์ ทรายกระพริบยิบระยับกับตะวัน ล้อแสงดวงสุริยันพลันเรืองรอง *แม้เช้าสายบ่ายค่ำทำเป็นนิจ ถือเป็นกิจธุระมาสนอง จูบเม็ดทรายทุกครั้งที่ฝั่งทอง เหมือนจะครองเคียงคู่อยู่ชั่วกาล *คลื่นสงบลบลายหาดทรายเรียบ มีหอยเสียบหอยสังข์ข้างหอยฝาน ฝังตัวนอนผ่อนกายคลายตัวคลาน ดูช่างแสนเบิกบานสำราญใจ *ยามทะเลบ้าคลั่งยั้งมิหยุด เกรี้ยวโกรธสุดแรงโหมโถมทรายใส กระแทกซัดพัดสาดหาดวันใด ทรายที่ขาวกลับไซร้กลายเป็นดำ.            *สิมิลัน*         ๓ มีนาคม ๒๕๖๐