ร่ายสุภาพ

@ ฟ้า ดิน เร้าคำราม
ลม เมฆ ตาม ขยับเคลื่อน
แสงวะวาบเกลื่อน ปราบกบฏ
ทุกผู้ ลด "กู" ไว
"รัก"ประจักษ์ ไข ฅนแสดง
ฟ้า ดิน แจง ย้ำเตือน
ดาราเดือน ปลอบ "ไร้"
ธรรมมรรค สันติสุข ให้
"สงบ"นั้นนิรันดร์



ผัง : ฟ้าคำรนดินคำรามฉันท์ ๒๘
คลค คลค ค1
คลค1 คลค ค2
คลค3 ค3ลค ค2
คคค2 ลค คค

@ ฟ้าคำรน ดินคำราม เร้า
ลมกระเส่า เมฆขยับ เคลื่อน
แสงวะวาบ ปราบกบฏ เตือน
ดาราเดือน ประโลม "โทรม,ไร้"

@ ฟ้าจะร่ำ ดินจะร้อง แจง
ฅนแสดง "รัก"ประจักษ์ ไข
ผู้กบฎ ลดสิ"กู" ไว
มรรคธรรมให้ สงบ สุขสันต์

กลอน

1. เกลียวคลื่นซัดฝาก ฟากริมฝั่งชล ....  ประจิมยามยล ไยบ่นว่าหมอง
เกลียวน้ำนัยนา หลายร่องสายคลอง ....  เนตรนองยิ่งรอง ยิ่งหลั่งน้ำตา

2. ไร้เกลียวเรียวคลื่น ฝืนมาปล่อยฝั่ง.... ยถาครวญคลั่ง ฤๅเที่ยวถามหา
ไร้คนมารอง ร่องตาเยียวยา       ....     ร้องหาช่างพา ขมขื่นรื้นใจ..

กาพย์

1. เกลียวคลื่น ซัดฝาก ฟากริม  ....  ฝั่งชล ประจิม .....ยามยลไยบ่นว่าหมอง
2. เกลียวน้ำ นัยนา หลายร่อง ......สายคลอง เนตรนอง.....ยิ่งรองยิ่งหลั่งน้ำตา

3.ไร้เกลียวเรียวคลื่นฝืนมา .......ปล่อยฝั่งยถา .....ครวญคลั่งฤๅเที่ยวถามหา
4. ไร้คนมารองร่องตา......เยียวยา ร้องหา......ช่างพาขมขื่นรื้นใจ..

ดุหยง Pantip
09/09/2568

26750

โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี

อี๋ ออ กอไผ่ร้อง         เพลงพิณ
ลมพัดกวัดไกวเห็น     ชัดแจ้ง
มนต์นั้นสะกดจินต์      ปรุงแต่ง นาแม่
หากแต่ฟังแห้งแล้ง     ขื่นขม

บทเพลงปันแบ่งให้      ใครเอย
เช้าค่ำระทมครวญ         ฝากให้
ใครนั้นเล่ารีบเฉลย        ตัวด่วน
อย่าปล่อยไผ่ไว้เศร้า     ส่งเสียง


ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒

สะกดมนต์จะดลใด         ถวิลใครเฉลยมา
ยะเยียบเสียงสำเนียงพา   ประดุจพิณจะสิ้นแรง

อะอ้ออ้ออะอี๋ออ          กระไรหนอ ริคลอแฝง
กะว่าร่ำ บ ปรับแปลง    ระลึกนั้นนิรันดร์ไหม

หทัยใคร ฤ ใช่เจ้า       ประดาเงาถลาใส่
จะปันใจและใคร่ใคร     ประดังให้ประสบการณ์

จะป่าวปากก็ไม่ปาก   ฤ ลำบากจะพากย์สาร
สิไผ่กอตระการพาล   รำพึงเลียบหทัยซม..

ดุหยง 5 กันยายน 2568

โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี

วิหคเหินแกร่งกล้า             โบยบิน
คราก่อนเยาว์วัยเพรียก        พร่ำอ้อน
รังอบอุ่นรอนริน                อกแม่
จิกคาบหนอนป้อนให้          อิ่มเอม

จนเติบโตแต่นี้                โฉบไกล
เริงร่าสุขเกษมกลาง          ป่าสล้าง
อิสระผกผินไป                จากถิ่น
มิกลับคืนย้อนร้าง             ลับลา


ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒

หทัยแม่สกุณเฝ้า          เทวษเศร้าถวิลหา
คะนึงคิดนะบุตรา          สถิตหล้าขจรใด

ระลึกแม้นอุราคว้าง          ละปลงวางสงบไว้
ประหนึ่งนิ่งประชิดใกล้      จะสิ้นใจ ณ ลมปราณ


ปรอยฝนเมษา  5 กันยายน 2568

คุณ รัชต์สารินท์ Pantip ถามครับ

1) โคลงคลุมฉันท์ จำนวนบทของโคลงจำเป็นไหมคะต้องมากกว่าฉันท์ ?

2) ถ้าแต่ง อินทรวิเชียรฉันท์หนึ่งบท  แล้วต่อด้วยโคลงสี่สุภาพสองบท  
อย่างนี้จะเรียกว่าโคลงคลุมฉันท์ได้ไหมคะ

ตอบ

1) ให้ยึด "ห่อ/คลุม" อันหมายถึง
"เนื้อหาตัวห่อนั้น ต้องครอบคลุมสิ่งที่ถูกห่อ ให้ครบถ้วน"
เป็นสำคัญ นั่นคือ ไม่เน้น จำนวนบท ครับ

2) อืม จริง ๆ แบบใดก่อนหลังก็ได้
เพียงแต่ อยู่ทึ่การใช้ คำเรียก

คลุม ให้ภาพ สิ่งคลุม จะอยู่เหนือ สิ่งถูกคลุม
ห่อ ภาพจะกลับกัน สิ่งห่อ จะอยู่ล่าง สิ่งถูกห่อ

ดังนั้น หากใช้ โคลงคลุมฉันท์ จะเอา โคลงขึ้นก่อน
หากใช้ โคลงห่อฉันท์ ก็เอา ฉันท์นำ ตามด้วย โคลง


โคลงคลุมฉันท์

(โคลงสี่สุภาพ)

กระต่ายน้อยนั่งเฝ้า........จันทร์งาม
แสงส่องจันทร์เจ้าตาม....ผ่องฟ้า
ตาคมส่องวาบวาม.........วะวับ
ใจใฝ่ฝันเจิดจ้า..............สุขแท้ตรึงใจ

(อินทรลิลาตฉันท์11)

ดวงตา กระต่ายน้อย.......วะวับพร้อย สินั่งครวญ
ใจฝัน คะนึงป่วน...........ภิรมย์รัก พระจันทร์งาม

รัชต์สารินท์ 5 กันยายน 2568

โคลงดั้น วิวิธมาลี

@ รักจริง จักเปี่ยมล้น......ให้อภัย
ผิดจึ่งละจดจำ......มากน้อย
ชั่ว ใช่ปล่อยปะไป......อาละวาด
คุม,แนะ,ตะล่อม,คล้อยโน้ม......สู่ธรรม

@ ลงทัณฑ์โทษใช่แก้......ปัญหา
สอนสั่ง”ปันรัก”นำ......ชั่วพ้น
“แบบอย่าง”ดุจดารา......กระจ่างจิต
พลาดผิดทุกข์ท้นแท้......เมตตา

ปรับใช้ รัสสระ(สระสั้น)
แทนคำ รูปเอก/คำตาย ใน
ตำแหน่งบังคับ (เอก ๗ โท ๔)

@ รักจริง จักมิไร้......ให้อภัย
ผิด! จะมิจดจำ......สิน้อย
ชั่วใช่ละปล่อยไป......พาลผลิ
คุม,แนะ,ตะล่อม,คล้อยโน้ม......ลุธรรม

@ ลงทัณฑ์โทษมิแก้......ปัญหา
สอนสิ ”ปันรัก”นำ......ละร้าย
“แบบอย่าง”ประดุจดารา......เตือนสติ
พลาด,ระทมทุกข์แท้......ลุปัน

เพลง “ขอหยุดตรงนี้ ที่เธอ” ถ่ายทอดความรู้สึกของหัวใจที่แตกสลาย เมื่อความรักเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด บรรยากาศแห่งความเศร้าโดดเดี่ยว ถูกถ่ายทอดผ่านถ้อยคำกวีที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง ราวกับเสียงสะท้อนบนชายหาดที่เงียบงัน...
เนื้อเพลง (Lyrics)
[Intro: Violin 8 bars]
ขอหยุดตรงนี้ ที่เธอ.. .
สุริฉาย ภัทรวรรณ
ไม่อยากหลับ กับ..คืนวัน อันว่างเปล่า
ที่หงอยเหงา ดายเดียว เปลี่ยวเกินฝัน
มิอยากคอย รอยแสง แห่งตะวัน
และความฝัน เลอะเลือน สะเทือนใจ
---
อยากจะหยุด ทรุดตาม ความผิดหวัง
และยับยั้ง เรื่องรัก พักแก้ไข
หยุดความหลัง พลั้งพลาด ขาดหายไป
เกินทำใจ ไม่ขอ ต่อเวลา
---
อยากลืมรัก ภักดี ที่สวยสด
มิจำจด จากใจ อาลัยหา
เพราะฉันรู้ กู่ไว้ ไร้ราคา
หยุดใฝ่คว้า อ้างว้าง แนบข้างกาย
---
[Chorus – ร้องรับ]
จะหยุดรัก พักไว้ ได้แค่นี้
เลิกเสียที ความหวัง พังสลาย
ฟุบหน้าลง ตรงนี้ ที่หาดทราย
รอความตาย หมดใจ ไม่มีเธอ
https://youtu.be/JADnjz-9GJI?si=vRQ2akY0URyVz9X_

.
Trakulwattana Na Chiengmai
.

ฉันทลักษณ์
- กลอน โดยยังคงขับขานแบบ กลอน
- เพิ่ม เอกโท ในแต่ละวรรค แบบโคลง คือ
บาท๑    เอก1 โท1
บาท๒    เอก2 โท1
บาท๓    เอก2
บาท๔    เอก2 โท2


@ ทุกทุกวัน ก้าวเดิน เจริญสติ มั่น
จักไม่หัน เหห่าง สรรค์ หล้าสรวง
จักขจัด เหตุแห่ง สิ่งเลวลวง
เพื่อทั้งปวง โอบเอื้อ รักแบ่งปัน