นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล:   กระทู้: 246
 ออฟไลน์"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
  |
« เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 07:07:28 PM » |
|
Permalink: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร บทนำ ** ครั้งพระพุทธองค์ทรงเสวยพระชาติ
เป็นโอรสองค์เอกราชมาดเหมาะสม
ผู้ครองเมือง “บุปผวดี” บุรีรมย์
ที่อุดมสมบูรณ์ศูนย์รวมใจ
** ทรงบำเพ็ญบารมีที่ล้ำเลิศ
แสนประเสริฐหนักหนาจักหาไหน
ทรงตั้งมั่นในขันติมิโกรธใคร
อดทนไว้ไม่ขุ่นมัวชั่วนิรันดร์
** แม้จะถูกทำร้ายหมายชีวิต
ก็ไม่คิดกังวลจนไหวหวั่น
ใช้ขันติข่มใจไปนานวัน
สุขอนันต์ไร้ทุกข์สนุกสบาย
** ความอดทนอดกลั้นนั้นทำยาก
แสนลำบากสุดจักหาน่าเบื่อหน่าย
แต่ผลมันหอมหวานซ่านใจกาย
คอยทำลายอกุศลกรรมนำสุขมา
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 08:00:27 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
 พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑ เจ้าชายผู้ยุติธรรม  ** กล่าวถึงเมือง “บุปผวดี” มีกษัตริย์
ปกครองรัฐโดยธรรมเลิศล้ำค่า
ให้สิทธิ์อิสระปวงประชา
เลือกทำการขายค้าหาเงินทอง
** งานเกษตรกสิกรรมทำนาไร่
หารายได้เลี้ยงตนไม่หม่นหมอง
ชาวประชาชื่นชมสมใจปอง
เจ้าผู้ครองพาราสุขารมย์
** ท้าวเธอทรงนามว่า “เอกราช”
เป็นชายชาตินักสู้ดูเหมาะสม
มีโอรสงามสง่าน่าชื่นชม
เอกอุดมด้วยธรรมาบารมี
** เจ้าชาย “จันทกุมาร” เรียกขานชื่อ
ที่เลื่องลือกล่าวถึงกันอึงมี่
เรื่องความยุติธรรมนำความดี
จนเป็นที่ศรัทธามหาชน
** ยังมีปุโรหิตที่ชิดใกล้
ทรงมอบให้ทำหน้าที่มิตกหล่น
คอยให้คำปรึกษาครามืดมน
ร่วมผจญปัญหามาด้วยกัน
** ชื่อ “กัณฑหาละ” ปุโรหิต
ผู้เป็นมิตรที่ดีมีสุขสันต์
อีกหน้าที่พิพากษามานานครัน
แล้วถึงวันเบี่ยงเบนมาเอนเอียง
** มีคนที่ทำผิดคิดวางแผน
ให้เกิดความคลอนแคลนแสนสุดเลี่ยง
ติดสินบนด้วยเงินทองกองรายเรียง
ขอแต่เพียงพลิกคดีให้มีชัย
** ปุโรหิตคิดละโมบโลภในทรัพย์
จึงยอมรับด้วยตัณหาอย่าสงสัย
เบี่ยงเบนผิดเป็นถูกผูกฤทัย
เขาสร้างภัยให้กับตัวชั่วครอบงำ
** จันทกุมารทรงทราบข่าวร้าวรานจิต
อนาถหนอชีวิตคิดถลำ
ไปเกลือกกลั้วความชั่วช้าพาระกำ
ให้ชอกช้ำวิญญาอุราตรม
** ได้พบชายคนหนึ่งซึ่งร้องไห้
ด้วยเสียใจสุดฝืนจึงขื่นขม
ผู้ชนะกลับต้องแพ้แก่ลิ้นลม
ด้วยคารมพลิกแพลงแห่งคนพาล
** แล้วรับเอาสินบนแยบยลนัก
สุดจะหักความเจ็บช้ำกรรมมาผลาญ
เหตุเกิดจากปุโรหิตคนจิตมาร
ได้ก่อการทุจริตผิดมงคล
** จันทกุมารจึงยับยั้งสั่งรื้อฟื้น
เพื่อหยิบยื่นยุติธรรมนำส่งผล
ถูกเป็นถูกผิดเป็นผิดมิตรปวงชน
ไม่ต้องคอยกังวลหมองหม่นใจ
** ชายผู้นั้นนำหลักฐานประจานฟ้อง
ปุโรหิตและพวกพ้องต้องหวั่นไหว
จันทกุมารหยิบมาอ้างอย่างเร็วไว
ตัดสินไปตามเป็นจริงสิ่งดีงาม
** ความถูกต้องเจิดจ้ามาอีกครั้ง
สมความหวังที่ประเสริฐเลิศโลกสาม
ปวงประชาแซ่ซ้องก้องเขตคาม
ขนานนามยอดบุรุษยุติธรรม
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 09:47:08 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
 พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๒ ปุโรหิตแก้แค้น ** พระราชาทรงทราบข่าวสุดเร่าร้อน
ทรงถอดถอนปุโรหิตจิตใจต่ำ
คิดโลภโมโทสันพลันระกำ
ต้องชอกช้ำเพราะจิตคิดไม่ดี
** ทรงแต่งตั้งจันทกุมารชาญฉลาด
ผู้สามารถสร้างศรัทธาสง่าศรี
แสนซื่อตรงเป็นกลางทางคดี
การตัดสินไม่มีที่ด่างพร้อย
** ปุโรหิตเสียหน้าพาโกรธแค้น
เจ็บเหลือแสนอายยิ่งนักสุดจักถอย
ต้องเอาคืนแน่แน่เฝ้าแต่คอย
จะย้อนรอยให้เจ็บช้ำจนหนำใจ
** คืนวันหนึ่งองค์กษัตริย์ฉัตรประเทศ
จอมนเรศทรงนิมิตคิดฝันใฝ่
เห็นสวรรค์เมืองแมนแสนวิไล
ผ่องอำไพโสภาหาใดปาน
** มองเห็นท้าวสักกะเทวราช
ประทับอาสน์ด้วยท่าทีที่ห้าวหาญ
มีนางฟ้าห้อมล้อมจอมจักรวาล
งามตระการวิจิตรเมื่อพิศดู
** โปรยดอกไม้หลากสีที่หอมหวน
กลิ่นอบอวลฟุ้งกระจายหลากหลายคู่
ช่างเป็นเรื่องที่ประเสริฐน่าเชิดชู
สมเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในวิมาน
** จึงอยากไปสวรรค์ในชั้นนี้
ชมตำหนักท้าวโกสีห์ที่อัครฐาน
ได้พบเห็นเป็นขวัญตาพาชื่นบาน
อยากพบพานเหล่านางฟ้างามน่าชม
** วันรุ่งขึ้นเมื่อได้พบประสบหน้า
ปุโรหิตเจ้าปัญญาพาสุขสม
ถามวิธีไปสวรรค์อันรื่นรมย์
โปรดไขปมปัญหาอย่าช้าเลย
** กัณฑหาละมองเห็นเป็นโอกาส
จะแก้แค้นคู่อาฆาตวางมาดเฉย
ทำครุ่นคิดแล้วทูลว่าเจ้าขาเอย
โบราณเคยบูชายัญทำกันมา
** ช่างได้ผลดีเลิศประเสริฐนัก
จนประจักษ์ทั่วไปในแหล่งหล้า
พระองค์ต้องสมหวังดังวาจา
โปรดเถิดหนาเริ่มพิธีอย่ารีรอ
** ปุโรหิตรีบเผยเฉลยว่า
จะต้องฆ่ามเหสีที่ร่วมหอ
ทั้งธิดาโอรสหมดเหล่ากอ
เพื่อพลีกรรมร้องขอต่อฟ้าดิน
** เอกราชท้าวเธอเออออด้วย
คงจะช่วยให้สมหวังดังถวิล
ได้ไปเที่ยวสรวงสวรรค์อันโสภิณ
สมดังจินต์ปรารถนากว่าสิ่งใด
** จึงสั่งให้เสนาพฤฒามาตย์
ไปกราบบาทเล่าแจ้งแถลงไข
แก่โอรสธิดายอดยาใจ
พร้อมหน้าใยมเหสีที่ในวัง
** อันที่จริงปุโรหิตคิดจะฆ่า
ปลิดชีวาจันทกุมารสานความหวัง
การแก้แค้นให้มอดม้วยด้วยชิงชัง
ที่หนหลังทำเราอายขายหน้าคน
** เพื่อป้องกันการครหานินทาได้
ต้องทำให้แนบเนียนเพียรหวังผล
คนอื่นอื่นจึงหดหู่สู่วังวน
อกุศลหม่นหมองนองน้ำตา
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #3 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 10:22:08 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๓ บูชายัญ ** เอกราชชาติกษัตริย์ฉัตรประเทศ
ถูกกิเลสครอบงำกรรมหนักหนา
จึงทำให้มเหสีบุตรธิดา
ต้องเดือดร้อนทั่วหน้าอุราตรม
** องค์ราชันมีชายางามตานัก
เป็นที่รักฝันใฝ่ใจสุขสม
สี่พระนางช่างโสภาน่าชื่นชม
ชวนภิรมย์เสน่หาสวยท้าทาย
** นางที่หนึ่งนงรามงามหนักหนา
ชื่อ “วิชยา” เลอเลิศดูเฉิดฉาย
ปากจมูกคิ้วคางช่างพริ้มพราย
มองละม้ายนางอัปสรตอนหลงฟ้า
** โฉมสอางนางที่สองของเอกราช
นุชนาฏ “เอราวดี” ศรีสง่า
งามน้ำใจงามน้ำคำจำนรรจา
องค์ราชารักห่วงดังดวงใจ
** นางที่สามโฉมยุพินปิ่นนเรศ
ดุจดวงเนตรนงรามงามสดใส
“เกสินี” สวยพริ้มเพริดเลิศกว่าใคร
สมที่ได้เป็นนางหงส์องค์ภูมี
** นางสุดท้าย “สุนันทา” ดารารัตน์
เจิดจรัสขวัญตาสง่าศรี
เป็นมิ่งขวัญจอมราชาเจ้าธานี
นางทั้งสี่สูงค่ากว่าเงินทอง
** มีโอรสห้าองค์ล้วนทรงโฉม
งามประโลมต้องใจไม่เศร้าหมอง
“จันทกุมาร” พระทรงชัยวัยคะนอง
องค์ที่สอง “สุริยะ” งามท้าทาย
** องค์ที่สามนามว่า “ภัททเสน”
ผู้ยึดมั่นกฎเกณฑ์เจนจัดหลาย
องค์ที่สี่ “สุระ” ละอบาย
“รามโคตร” เจ้าชายสุดท้ายแล้ว
** มีธิดาสี่องค์อนงค์นาฏ
งามผุดผาดเกินใครใสผ่องแผ้ว
“อุปเสนา” เจ้าหญิงไม่ทิ้งแนว
“โกกิลา” ส่อแววแก้วดวงงาม
** แต่ละนางสวยสุดดุจนางฟ้า
“มุทิตา” โฉมยงองค์ที่สาม
“นันทา” องค์ที่สี่ศรีเขตคาม
พยายามสร้างสรรค์หมั่นทำดี
** ราชาแห่งปุปผวดีมีคำสั่ง
ให้ขุนวังเชิญอัครมเหสี
ทั้งโอรสธิดาอย่ารอรี
มาอยู่ที่เดียวกันไม่ครั่นคร้าม
** พร้อมให้นำเศรษฐีมีคุณค่า
ทั้งสี่คนเข้ามาอย่าเกรงขาม
มี “วัทธะ” “ภัททิยะ” ละเรื่องทราม
ไม่วู่วามมีสติคอยตริตรอง
** คนที่สามนามว่า “ปุณณมุขะ”
“สิงคาละ” คนที่สี่มิจองหอง
ถูกนำมาในวังดังหมายปอง
ตามคำของเจ้าธานีมิประวิง
** ตอนกักกันบุตรธิดามเหสี
ประชาชีต่างละเลยจึงเฉยนิ่ง
เพราะเป็นเรื่องของกษัตริย์จัดอ้างอิง
สับสนจริงเรื่องผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
** ครั้นเมื่อนำเศรษฐีทั้งสี่ท่าน
ทุกถิ่นฐานได้รับข่าวกล่าวลือเลื่อง
ต่างพากันโกรธแค้นแสนขุ่นเคือง
เมื่อรู้เรื่องต่างนัดหมายถวายฎีกา
** จอมกษัตริย์ฉัตรบดินทร์ปิ่นประเทศ
ผู้ครองเขตปุปผวดีที่หรรษา
ไม่ทรงฟังเสียงคัดค้านกล่าวขานมา
ทรงเดินหน้าตามอุบายหมายวิมาน
** ความงมงายเข้าครอบงำทำสิ่งผิด
ไม่สนใจชีวิตคิดสังหาร
เพื่อสังเวยบูชายัญอันดักดาน
ด้วยใจพาลเกินกว่าจะบรรเทา
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 10:38:23 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๔ คำเตือน
** องค์ราชารับสั่งดังที่คิด
ด้วยดวงใจวิปริตจิตโง่เขลา
ให้นำสัตว์พาหนะอย่าดูเบา
เพื่อนำเข้าพิธีที่สำคัญ
** มีช้างม้าและโคอุสุภราช
ด้วยมุ่งมาดจะฆ่าให้อาสัญ
ในวาระแสนหดหู่บูชายัญ
ที่กล่าวขวัญกันทั่วทุกตัวคน
** พวกชาวเมืองขวัญผวาน่าสงสาร
สั่นสะท้านหวั่นไหวใจหมองหม่น
ด้วยเกรงกลัวราชอาญาพากังวล
ต้องอับจนแน่แล้วสิ้นแนวทาง
** พระบิดามารดามาขอเฝ้า
ซึ่งจอมเจ้าพารายามฟ้าสาง
เพื่อทัดทานการกระทำที่อำพราง
ใช้ชีวิตอย่าคิดสร้างทางชั่วร้าย
** จงทำบุญสุนทานการกุศล
จะเกิดผลดียิ่งสิ่งหลากหลาย
มีผลดีหลายหลากอีกมากมาย
ถึงคราวตายไปสวรรค์อันรื่นรมย์
** จงให้ทานเป็นอาจิณถวิลหา
ภาวนาละทุกข์จะสุขสม
ทำความเพียรใจสงบฝึกอบรม
หลีกจากหล่มกิเลสเหตุวุ่นวาย
** ถือศีลแปดศีลห้าอย่าหลีกเลี่ยง
เป็นเสบียงสมหวังดังใจหมาย
สุคติเป็นที่ไปไกลอบาย
รีบขวนขวายสร้างกุศลจนวายปราณ
** ไม่เบียดเบียนชีวิตจิตบริสุทธิ์
ต่อปวงสัตว์และมนุษย์จุดเผาผลาญ
ให้กิเลสเหตุแห่งชั่วเจ้าตัวมาร
มาระรานแผดเผาเราทุกวัน
** เอกราชยืนกรานว่างานนี้
อย่าจู้จี้ลูกตั้งใจไปสวรรค์
“กัณฑหาละ” คือมิตรนิจนิรันดร์
มอบสิ่งอันเลิศลอยคอยบอกทาง
** พ่อและแม่สองผู้เฒ่าแสนเศร้าโศก
โลกหนอโลกเป็นไปได้ให้หมองหมาง
ไม่เชื่อฟังทำเขื่องเคืองระคาง
น้อยใจพลางหันหลังกลับวังใน
|
|
|
** หมายเหตุ โคอุสุภราช คือ โคตัวผู้ที่มีลักษณะดี
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #5 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 10:58:09 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๕ คำวิงวอน ** เอกราชชาติกษัตริย์ฉัตรประเทศ
ถูกกิเลสครอบงำทำเรื่องใหญ่
ประทับยืนแล้วจ้องมองออกไป
เห็นคน สัตว์ ที่จับไว้ให้ยินดี
** นึกกระหยิ่มยิ้มย่องคะนองจิต
ต้องพิชิตสวรรค์อันสุขี
บูชายัญอันลือเลื่องเรืองพิธี
สัตว์และคนเหล่านี้ที่นำทาง
** ไม่คำนึงถึงบาปบุญและคุณโทษ
หวังประโยชน์ไม่สนใจใครอย่าขวาง
คุณธรรมหายสิ้นบินลอยคว้าง
ไปจนห่างไกลลิบในพริบตา
** จันทกุมารเฝ้าคิดจิตวิตก
ในหัวอกร้อนรุ่มกลุ้มหนักหนา
เหตุเกิดเพราะพระองค์ทรงก่อมา
อนิจจาพี่น้องต้องรับกรรม
** พร้อมบรรดาเหล่าแม่และฝูงสัตว์
ปุโรหิตลอบกัดจัดจนหนำ
ขอยอมรับกับผลงานการกระทำ
ไม่ปล่อยให้เหยียบย่ำหวังทำลาย
** รีบกราบทูลเจ้าชีวิตโปรดคิดใหม่
ขอจงได้ตรองอีกทีไม่มีสาย
ทำไมต้องฆ่ากันให้มันตาย
ความวอดวายไม่ได้ช่วยอำนวยพร
** จึงเสนอเงื่อนไขดังใจคิด
โปรดจงได้ทรงพินิจคิดผันผ่อน
ให้รับใช้ปุโรหิตไม่คิดจร
จนกว่าจะม้วยมรณ์ตอนสิ้นบุญ
** เหล่าพี่น้องราชธิดาพระโอรส
ต่างกำสรดเศร้าสร้อยคอยว้าวุ่น
เฝ้าโอดครวญพระบิดาช่างทารุณ
เจ้าพระคุณใจร้ายหมายฆ่าฟัน
** เอกราชมองเห็นเป็นทุกข์หนัก
เวทนาลูกรักจักอาสัญ
ถึงอย่างไรพ่อลูกยังผูกพัน
ด้วยสายใยรักกันสุดบรรเทา
** เจ้ามีทุกข์เพราะตระหนักรักชีวิต
พ่อถูกพิษรักเจ้าเฝ้าแผดเผา
จึงมีแต่ความทุกข์ใจไม่ทุเลา
ใจของเราเร่าร้อนไม่ผ่อนคลาย
** จึงตรัสสั่งไปยังท่านอำมาตย์
ด้วยอำนาจของกษัตริย์จึงนัดหมาย
ให้ปล่อยคนและสัตว์ตัดอบาย
ด้วยมุ่งหมายเลิกฆ่าบูชายัญ
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 11:26:25 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๖ กลับคำ ** ปุโรหิตให้ตกแต่งแหล่งใช้ฝัง
ด้วยความหวังเข่นฆ่าให้อาสัญ
เพื่อแก้แค้นถูกหักหน้าคราก่อนนั้น
ที่องค์จันทกุมารล้างผลาญมา
** ครั้นรู้ข่าวการปล่อยคนฉงนนัก
เราจำจักกล่าวเสริมเติมปัญหา
ทูลยุยงจอมเจ้าชาวประชา
คืนวาจากลับขังไว้ดังเดิม
** รีบไปเฝ้าจอมกษัตริย์ฉัตรประเทศ
เพื่อทราบเหตุทำไมไม่สร้างเสริม
บารมีเพื่อความฝันพลันรีบเติม
ที่ริเริ่มไปสวรรค์อันโสภา
** ด้วยการเลิกบูชายัญอันศักดิ์สิทธิ์
ละชีวิตเครื่องพลีกรรมช้ำหนักหนา
ต้องสิ้นหวังเรื่องวิมานตระการตา
เศร้าวิญญาเพราะใจอ่อนนอนเสียดาย
** จงรับสั่งให้จับกลับมาใหม่
เพื่อจะได้สมหวังดังมุ่งหมาย
คือเมืองฟ้าอันเลอเลิศเพริดพรรณราย
จำต้องฆ่าให้ตายหมายสังเวย
** เอกราชฟังปุหิตจิตหวั่นไหว
สวรรค์ก็อยากไปโธ่ใจเอ๋ย
สงสารลูกผูกพันกันคุ้นเคย
จะละเลยก็กระไรใจกังวล
** ในที่สุดฝ่ายอกุศลผลแรงกล้า
ได้เข้ามาครอบงำทำสับสน
สั่งให้คุมลูกเมียเสียทุกคน
ด้วยหวังผลอันเลิศลอยย้อนรอยกรรม
** ในขณะที่พี่น้องครองทุกข์โศก
วิปโยคหม่นหมองร้องครวญคร่ำ
จันทกุมารอาดูรทูลความจำ
เพื่อตอกย้ำความสัมพันธ์กันเนิ่นนาน
** ธรรมดาพ่อแม่มีแต่รัก
หวังยิ่งนักให้ลูกผูกประสาน
มีอายุยาวยืนแสนชื่นบาน
ทุกวันวารมีความสุขทุกข์ไม่มี
** ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ใจร้าย
อยากให้ลูกต้องตายกลายเป็นผี
แม้พระองค์ก็รักลูกผูกชีวี
อยากให้ลูกพระองค์มีอายุยืน
** แต่ทำไมวันนี้ริคิดฆ่า
ลงอาญาให้ตายอายสุดฝืน
เราพี่น้องต้องชอกช้ำเฝ้ากล้ำกลืน
หมดแรงยืนต่อไปใจเศร้าตรม
** ให้เราตายในสนามรบพบข้าศึก
ยังเหิมฮึกสมศักดิ์ศรีมิขื่นขม
ยินดีพลีชีวิตจิตชื่นชม
ทั่วสังคมยกย่องมองแง่ดี
** เอกราชได้ฟังจึงยั้งคิด
นี่เรากระทำผิดอีกหรือนี่
อยากให้ลูกอายุยาวราวร้อยปี
เราเคยทำอย่างนี้ที่ผ่านมา
** จันทกุมารได้ทีมีโอกาส
ขอกราบทูลฝ่าบาทปรารถนา
ขอให้จงทรงฟังดังวาจา
ปุโรหิตสั่งฆ่าลูกพระองค์
** ในโอกาสภายหน้าไม่ช้านี้
เขาคงมีคำสั่งดังประสงค์
สั่งคนฆ่าท่านได้ให้ปลดปลง
เจตน์จำนงเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
** องค์ราชาทรงเห็นตามเนื้อความกล่าว
คือเรื่องราวเป็นไปได้ให้ถวิล
สั่งให้ปล่อยคนและสัตว์ตัดมลทิน
ล้างราคินที่สร้างกรรมทำวุ่นวาย
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #7 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 11:42:19 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๗ ครั้งที่ ๓ ** ปุโรหิตรีบเข้าเฝ้าเจ้าเหนือหัว
ทูลยุยงให้ทำชั่วตัวเสียหาย
ให้จับคนและสัตว์กระจัดกระจาย
ที่แยกกันเรียงรายให้รวมกัน
** ด้วยมุ่งหมายพลีกรรมนำไปฆ่า
เพราะความแค้นแน่นอุราค่ามหันต์
จันทกุมารต้องด่าวดิ้นสิ้นชีวัน
ความอัดอั้นที่รัดรึงจึงสิ้นไป
** เอกราชหูเบาเชื่อเขาหมด
สุดรันทดหนักหนากว่าสิ่งไหน
สั่งให้จับบุตรธิดามารวมไว้
ทั้งชายาเศรษฐีใหญ่ก็ไม่เว้น
** รวมช้างม้าโคอุสุภราช
ด้วยมุ่งมาดบูชายัญอันทุกข์เข็ญ
ซึ่งนับเป็นพิธีกรรมอันลำเค็ญ
ต้องฆ่าคนและสัตว์เป็นเซ่นสังเวย
** จันทกุมารเฝ้าวิงวอนเหมือนก่อนนั้น
จะฆ่าฟันลูกเมียเพลียเหลือเอ่ย
พระองค์หลงกลเขาเศร้าจังเลย
ก่อนนี้เคยใจดีมีเมตตา
**จึงยกเรื่องขึ้นมาหาเหตุผล
ถ้าฆ่าคนไปสวรรค์ชื่นหรรษา
ทำไมปุโรหิตจิตชั่วช้า
ไม่คิดฆ่าเมียและลูกที่ผูกพัน
**องค์ราชาไม่สนใจในคำอ้อน
เหมือนครั้งก่อนที่ผ่านมาพาโศกศัลย์
จันทกุมารสุดกล่าวขานร้าวรานครัน
จึงต้องหันไปขอร้องพี่น้องตน
** ให้ช่วยกันวิงวอนออดอ้อนพ่อ
เพื่อร้องขอปล่อยพวกเราเอากุศล
อย่าให้ต้องทรมานใจในวังวน
ของห้วงกรรมด้วยผลคนอื่นทำ
** พวกพี่น้องร้องไห้ได้เอ่ยว่า
โอ้พ่อจ๋าเหตุใดใจถลำ
ไปเชื่อคนไม่หวังดีที่สรรคำ
มาตอกย้ำเรื่องสวรรค์มันไม่จริง
** จงอภัยพวกเราอย่าเอาเรื่อง
หรือขุ่นเคืองเรื่องใดใยเฉยนิ่ง
โปรดปลดปล่อยกรุณาอย่าประวิง
ขอพักพิงบารมีที่ประทาน
** องค์กษัตริย์ไม่ใจอ่อนผ่อนผันให้
จองจำไว้ด้วยใจใฝ่สังหาร
เพื่อพลีกรรมตามตำรามาเนิ่นนาน
หวังวิมานในสวรรค์อันชื่นชม
** สุดท้าย “วสูรกุมาร” พระหลานรัก
ก้มพระพักตร์กราบปู่ดูเหมาะสม
สงสารพ่อและพี่น้องต้องบังคม
กราบบรมปู่ท่านวานปรานี
** โปรดปล่อยพ่อจันทกุมารพร้อมว่านเครือ
สงสารเหลือจะถูกฆ่าหมดราศี
ขอจงเห็นแก่หลานนานขอที
ปู่ใจดีปล่อยเถิดหนาอย่าฆ่าฟัน
** ด้วยรักหลานคนนี้มากเอ่ยปากขอ
ไม่รีรอยกโทษให้ได้ดังฝัน
นับเป็นครั้งที่สามตามโรมรัน
จำใจปล่อยพร้อมกันในทันที
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #8 เมื่อ: 15 มกราคม 2561, 11:57:02 PM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๘ ครั้งที่ ๔ ** ในที่สุดพระเจ้าเอกราช
ใช้อำนาจกำกับจับมเหสี
พร้อมโอรสธิดามาอีกที
ทั้งเศรษฐีและสัตว์รีบจัดการ
** นับเป็นครั้งที่สีที่สั่งจับ
เพื่อรองรับตัณหามาเผาผลาญ
ของปุโรหิตผู้คิดแค้นแสนเนิ่นนาน
ที่บงการยุยงองค์ราชา
** ในครั้งนี้มีแปลกไปไม่เหมือนก่อน
ทรงรีบร้อนนำส่งตรงที่ฆ่า
หลุมพลีกรรมลึกกว้างห่างปรางค์ปรา
นอกพาราใหญ่โตมโหฬาร
** จุคนได้ไม่น้อยนับร้อยกว่า
ใช้ฝังคนจับมาฆ่าสังหาร
เพื่อรองรับเครื่องบูชาคราวายปราณ
ที่ทำการบูชายัญในวันนี้
** ในขณะที่จับกุมคุมตัวนั้น
พ่อแม่องค์ราชันเกิดขวัญหนี
สะเทือนใจเหลือจะเอ่ยเผยวจี
ต่างเศร้าโศกโศกีพิรี้พิไร
** พระมารดากรรแสงแฝงความเศร้า
โอ้ลูกเราหลงผิดคิดการใหญ่
จะฆ่าคนฆ่าสัตว์ร้อยรัดใจ
เหตุไฉนทำได้ให้อาดูร
** แม่มีลูกปลูกฝังหวังให้สุข
ทำเรื่องชั่วมั่วความทุกข์สุขสิ้นสูญ
มิจฉาทิฐิครอบงำกรรมเพิ่มพูน
เพื่อเกื้อกูลอบายหมายโลกันต์
** เหล่าสนมพี่เลี้ยงอยู่เคียงข้าง
ล้วนเศร้าใจไม่สร่างต่างโศกศัลย์
ในเคราะห์กรรมขององค์ชายร้ายแรงครัน
ต้องมีอันสิ้นชีวีวันนี้แล้ว
** ต่างร่ำร้องโหยหานิจจาเอ๋ย
ก่อนนี้เคยได้เห็นเช่นดวงแก้ว
ต้องดับแสงสิ้นไปไร้วี่แวว
มาคลาดแคล้วจากกันจนวันตาย
** จันทกุมารและพี่น้องต้องร้อนเร่า
เมื่อเดินเท้าเปล่ามาน่าใจหาย
เหมือนนักโทษบ้านเมืองเคืองระคาย
ช่างใจร้ายหนักหนาน่าเศร้าจัง
** เสียงร้องไห้คร่ำครวญโหยหวนก้อง
ดังทั่วท้องพาราด้านหน้าหลัง
พวกชาวเมืองไม่สนใจเรื่องในวัง
คราวนี้ยังอดใจไม่ได้เลย
** เจ้าเหนือหัวสั่งฆ่ามเหสี
ทั้งโอรสบุตรีมินิ่งเฉย
พากันเดินตามไปทั้งไม่เคย
พิโธ่เอยเวรกรรมจำใจทน
** เมื่อขบวนคนและสัตว์จัดเอาไว้
เพื่อจะได้ฆ่าฟันอันสับสน
พ้นจากประตูเมืองเรืองสกล
ห้ามทุกคนติดตามในยามนี้
** เอกราชสั่งปิดประตูโปรดรู้ไว้
ทุกคนห้ามออกไปอยู่ในที่
พวกชาวเมืองออกไม่ได้ใจไม่ดี
จึงร่ำร้องก้องปฐพีดังกังวาน
** หมู่วิหคนกกาพาแตกตื่น
ด้วยเกิดคลื่นเสียงร้องก้องประสาน
ต่างพากันบินหนีมิรอนาน
จึงพลุกพล่านในท้องฟ้าดูน่ากลัว
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #9 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 12:06:29 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๙ เสียงคร่ำครวญของชาววัง ** พวกชาววังแน่ใจในครั้งนี้
จะต้องมีพลีกรรมทำสิ่งชั่ว
บูชายัญด้วยการฆ่าพาเมามัว
ลูกเมียตัวก็ไม่เว้นกลับเห็นงาม
** เจ้าเหนือหัวของเราดูเขลานัก
เห็นประจักษ์กับตาน่าเหยียดหยาม
ช่างใจโฉดครบถ้วนควรประณาม
อีกวู่วามเกินเหตุสิ้นเมตตา
** จึงร่ำไห้คร่ำครวญชวนเศร้าสร้อย
ดุจลูกน้อยครวญคร่ำร่ำร้องหา
พ่อและแม่ไปไหนไม่เห็นมา
ปล่อยลูกยาว้าเหว่เอกากาย
** โอ้อกเอ่ยทูลกระหม่อมพระจอมขวัญ
มาจากกันแสนไกลน่าใจหาย
สู่สวรรคาลัยจากภัยร้าย
พระบิดามุ่งหมายให้ฆ่าฟัน
** ไม่ได้พบไม่ได้เห็นเช่นแต่ก่อน
มีทุกข์ร้อนช่วยให้ได้สุขสันต์
ความกรุณาปรานีมีให้กัน
ทุกทุกวันได้เห็นหน้าคิดว่าบุญ
** สุรเสียงที่หวานปานปี่แก้ว
ที่เคยแว่วคำสอนตอนว้าวุ่น
นับแต่นี้ไม่ได้ยินสิ้นการุณ
เคยค้ำจุนก็เหือดหายสลายลง
** รอยยิ้มสรวลชวนฝันในวันก่อน
เคยสะท้อนความสดใสชวนไหลหลง
เหลือเอาไว้เพียงความฝันอันมั่นคง
จักดำรงอยู่กลางใจไปนานวัน
** เสียงสุคนธวารีที่สรงสนาน
มาเป็นเวลานานพาลแปรผัน
คงเงียบไม่ได้ยินสิ้นนิรันดร์
เพราะทรงธรรม์มาจากไปไม่หวนคืน
** กลิ่นสุคนธชาติขาดเจ้าของ
จะเรียกร้องกลับมาพาสุดฝืน
ความหอมกรุ่นอบอวลชวนกล้ำกลืน
ต้องหยุดยืนใจหายไม่วายตรม
** โอ้ว่าทูลกระหม่อมจอมใจเกล้าฯ
กระไรเล่าเวรกรรมทำสาสม
ต้องพลัดพรากจากเวียงวังดังลอยลม
ชีวิตล่มทั้งที่มิผิดเลย
** เกิดชาตินี้บิดาหฤโหด
มาลงโทษลูกตนทนนิ่งเฉย
ช่างเป็นคนด้อยปัญญานิจจาเอย
สุดจะเอ่ยคำกล่าวร้าวรานใจ
** ทุกตำหนักเสียงร้องก้องกระหึ่ม
ต่างเศร้าซึมโศกาน้ำตาไหล
นับแต่นี้ต้องพลัดพรากจากกันไกล
เกิดชาติไหนขอเป็นข้ากว่าปลดปลง
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #10 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 12:13:05 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑๐ เสียงคร่ำครวญของชาวเมือง ** ฝูงนกการ่าเริงเหลิงลมเล่น
บ้างก็เต้นระบำฮัมเพลงส่ง
ส่งเสียงดังแว่วมาบินหลาดง
ฝ่ายนกแก้วยืนงงหลงมนต์เพลง
** เสียงร้องไห้ดังก้องท้องเวหา
ต้องผวาหนีห่างอย่างรีบเร่ง
โผบินว่อนร่อนถลาน่าครื้นเครง
ชนกันเองเพราะตกใจในเสียงนั้น
** พวกชาวเมืองอยากระบายให้คลายเศร้า
อยากจะกล่าวความในที่ไหวหวั่น
ไม่รู้จะบอกใครที่ไหนกัน
แหงนหน้าหันบอกนกอกระรัว
** เจ้านกเอ๋ยเฉยทำไมไยอยู่นิ่ง
มีเรื่องจริงจะพูดจาอย่ายิ้มหัว
จะบอกเจ้าเอาบุญไม่ขุ่นมัว
บุญท่วมหัวเป็นลาภปากหากสนใจ
** ทางทิศตะวันออกนอกเมืองนี้
เขาจะมีบูชายัญอันยิ่งใหญ่
ฆ่าทั้งคนและสัตว์ตัดเยื่อใย
จงรีบไปกินเนื้อเหยื่อโอชา
** พ่อใจบาปปัญญาน้อยด้อยความคิด
เห็นชีวิตเป็นของเล่นสั่งเข่นฆ่า
มเหสีราชโอรสหมดชะตา
ราชธิดาก็ไม่เว้นเซ่นพลีกรรม
** รวมทั้งสัตว์พาหนะไม่ละให้
ต้องชดใช้ชีวาฆ่ากระหน่ำ
องค์ราชาใจร้ายหมายกระทำ
ทรงเหยียบย่ำหลงสร้างทางอบาย
** บอกนกเรื่องต่างต่างพลางสะอื้น
กลั้นน้ำตาสุดทนฝืนยืนใจหาย
มองดูพระตำหนักที่พักกาย
ของเจ้านายแสนช้ำระกำทรวง
** โอ้อาลัยใจหายไม่คลายโศก
วิปโยคด้วยรักสุดหนักหน่วง
ต้องจากกันจริงจริงใช่สิ่งลวง
แม้จะห่วงอย่างไรไม่ย้อนคืน
** นครปุปผวดีมีแต่เศร้า
ต่างก็เฝ้าทุกข์ทนจนสุดฝืน
บรรยากาศหม่นหมองต้องกล้ำกลืน
ไม่สดชื่นน้ำตาไหลใจร้าวรอน
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #11 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 12:40:57 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑๑ วอนอีกครั้ง ** พวกชาวบ้านชาววังนั่งหดหู่
เพราะขาดผู้นำทางต่างทอดถอน
หมดอาลัยชีวิตคิดอาวรณ์
ดังสะท้อนผลกรรมมาซ้ำเติม
** จันทกุมารขณะนี่ที่ปากหลุม
เหงื่อเปียกชุ่มด้วยแดดดร้อนมาซ้อนเสริม
ใจก็ทุกข์จะถูกฆ่ามาแต่เดิม
จึงได้เริ่มร้องขอพ่อของตน
** ข้าแต่พระบิดาเมตตาเถิด
บุญจะเกิดมากมายคลายหมองหม่น
เพียงปล่อยพวกเราและสัตว์ตัดกังวล
จะมีผลบังเกิดแสนเลิศลอย
** ธรรมชาติของคนแม้จนยาก
ใจก็อยากมีลูกไว้ได้ใช้สอย
สืบสกุลให้เจริญเดินตามรอย
จะไม่ด้อยกว่าพ่อแม่อย่างแน่นอน
** บางคนได้ออดอ้อนวอนเทพเจ้า
บ้างรบเร้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์คิดผันผ่อน
ติดสินบนนมเนยเอ่ยขอพร
เพื่ออ้อนวอนขอลูกผูกไมตรี
** เมื่อได้ดังปรารถนาพาสุขสม
เฝ้าชื่นชมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเต็มที่
ด้วยความรักห่วงใยใจหวังดี
ให้ลูกมีแต่สุขทุกคืนวัน
** ส่วนพระองค์มีเงินทองกองท่วมหัว
รู้กันทั่วลูกเท่าไรไม่ไหวหวั่น
ไม่ทุกข์ยากหากเลี้ยงลูกผูกสัมพันธ์
กลับคิดสั้นสั่งฆ่าน่าแปลกใจ
** เอกราชมองโอรสเหมือนหมดรัก
เย็นชานักนัยน์ตาไร้ฝ้าใส
ไม่มีกิริยาตอบชอบชังใคร
ที่ทำไปเพราะตัณหามาปิดบัง
** พระชายาจันทกุมารเร้ารานจิต
เราจะคิดอย่างไรหนอพอมีหวัง
ให้เรื่องร้ายกลายเป็นดีอย่างจีรัง
และยับยั้งบูชายัญอันมืดมน
** จึงก้มกราบวอนขอต่อเหนือหัว
โปรดปล่อยตัวพวกเขาเอากุศล
เว้นชีวิตเสียเถิดเกิดมงคล
จะสุขล้นตลอดกาลนานนิรันดร์
** เอกราชหันมามองจ้องโอรส
ชวนกำสรดเหลือเกินแต่เพลินฝัน
เรื่องจะมีความสุขทุกคืนวัน
บนสวรรค์วิมานตระการตา
** จึงได้เอ่ยวจีมีดำรัส
เพื่อขจัดความสงสัยอาลัยหา
ของสะใภ้ที่โศกศัลย์คือจันทา
พระชายาผู้เฉิดฉันจันทกุมาร
** พ่อรักลูก ชายา และสะใภ้
ก็หวังให้มีสุขสนุกสนาน
แต่ครั้งนี้ขอเถิดหนาอย่าร้าวราน
เพราะต้องการไปสวรรค์ในชั้นพรหม
** ส่วนพวกเขาเหล่านั้นครั้นตายแล้ว
ไม่คลาดแคล้วอยู่ร่วมกันพลันสุขสม
ในแดนฟ้าเมืองแมนแสนอุดม
น่าชื่นชมพ่อแม่ลูกผูกวิญญา
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #12 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 12:48:11 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑๒ น้ำใจลูกสะใภ้ ** ครั้นเมื่อต้องผิดหวังดังร้องขอ
ไม่ย่อท้อลองใหม่ใจโหยหา
ความปลอดภัยทั้งผองของภัสดา
ไม่รอช้ารีบแจ้งแถลงความ
** อันเหตุการณ์ครั้งนี้เลี่ยงมิได้
ถึงอย่างไรต้องฆ่าใช่จะหยาม
แต่ขอความเมตตาอย่าประณาม
ขอทำตามการเรียกร้องของหัวใจ
** โปรดจงฆ่าหม่อมฉันแทนท่านพี่
ขอตายแทนสามีมิหวั่นไหว
จันทกุมารมีคุณค่ากว่าสิ่งใด
อยู่ต่อไปทำประโยชน์โปรดฝูงชน
** ด้วยเหตุว่าทรงซื่อสัตย์สุจริต
ไม่เคยคิดปองร้ายใครใจกุศล
มีความยุติธรรมประจำตน
รักทุกคนยิ่งใหญ่ไม่ลำเอียง
** เอกราชฟังวาจาลูกสะใภ้
จึงตรัสให้เบาใจไม่ต้องเสี่ยง
จันทกุมารไม่อยู่เป็นคู่เคียง
เหล่าพี่น้องก็เลี้ยงเพียงญาติตน
** จันทาเอ๋ย.....อย่าวิตกอกหมองไหม้
เจ้าอยู่ได้อย่างผยองไม่หมองหม่น
มีชีวิตอย่างสบายคลายกังวล
แสนดีล้นจะมีสุขทุกคืนวัน
** ฝ่ายจันทาได้ฟังนั่งหน้าเศร้า
โอ้ตัวเราหมดที่พึ่งจึงโศกศัลย์
จะหันหน้าพึ่งใครที่ไหนกัน
หรือเวรกรรมตามทันหวาดหวั่นทรวง
** จูงมือพระโอรสสลดนัก
เข้าไปหาผัวรักสุดจักห่วง
สะอื้นจนตัวสั่นหวั่นคู่ควง
จะลับล่วงจากไปไม่กลับมา
** จันทกุมารแม้จะแกร่งแข็งดังหิน
ตัดไม่สิ้นความโศกเศร้าเข้ามาหา
แสนสงสารมิ่งขวัญเจ้าจันทา
อนิจจา.....ต้องเป็นหม้ายอายชาวเมือง
** จันทาเอ๋ย.....คงเป็นกรรมพี่ทำไว้
ต้องชดใช้คล้ายสินเชื่อเพื่อปลดเปลื้อง
ให้หนี้สินหมดไปใจประเทือง
เหมือนกับเรื่องของตัวพี่เป็นหนี้เวร
** ในชาตินี้บุญน้อยนักจักจำพราก
โอ้คนยากชีวิตนี้ต้องพลีเซ่น
สังเวยเจ้ากาลีผีเหลือเดน
ช่างพิเรนชวนท้อหนอโลกกลม
** เกิดชาติหน้าชาติไหนใจสมัคร
จะขอรักแต่น้องปองสู่สม
ขอครองคู่กันไปใจชื่นชม
ตราบสิ้นลมหายใจไม่กลับคืน
** พลางหยิบสร้อยสังวาลประทานให้
เพื่อจะได้ดูต่างหน้าอย่าขัดขืน
รับเอาไว้แทนตัวพี่มิกล้ำกลืน
โอ้ขวัญยืนฝากลูกด้วยช่วยเลี้ยงดู
** พระนางเจ้าจันทาอุราหวั่น
มือไม้สั่นรับไว้ให้หดหู่
แสนละห้อยอาลัยหาน้ำตาพรู
โปรดรับรู้จะจงรักภักดีพระองค์
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #13 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 12:56:46 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑๓ พระอินทร์มาช่วย ** ในขณะที่จันทาโศกาหนัก
ที่คนรักต้องเป็นเหยื่อเพื่อประสงค์
จะได้ไปสู่สวรรค์มั่นจำนง
ไม่พะวงชะตากรรมทำร้ายใคร
** ของเหนือหัวเอกราชชาติกษัตริย์
ผู้ครองรัฐปุปผวดีที่ยิ่งใหญ่
ซึ่งเฝ้าฝันถึงวิมานสถานไกล
บนฟากฟ้าอำไพใจช่างดำ
** ส่วนเรื่องการทำพิธีที่หลุมฝัง
เปรียบการเสริมพลังหวังชื่นฉ่ำ
ให้สำเร็จเสร็จสิ้นดังจินต์นำ
หวังจะทำบูชายัญอันเรืองรอง
** อำมาตย์จับจันทกุมารหวังผลาญฆ่า
แล้วนำมานั่งก้มหัวสุดมัวหมอง
รอคมมีดมากรีดเถือเหงื่อชุ่มนอง
ถึงคราวต้องชะตาขาดอนาจจัง
** ฝ่ายกัณฑหาละปุโรหิต
ผู้ที่คิดแก้แค้นแสนสมหวัง
กำดาบแน่นแม้นเหมือนเรือนพลัง
แล้วเงื้อหวังบั่นคอไม่รอนาน
** ทันใดนั้นได้เกิดเสียงสำเนียงก้อง
ตวาดร้องสำทับรับประสาน
จากเบื้องบนเสียงดังก้องกังวาน
ทั่วสถานบูชายัญสั่นสะเทือน
** หยุดนะ....อย่าแตะต้องของเรารัก
จงประจักษ์จันทกุมาท่านเปรียบเหมือน
เทพยดาเชียวนะเราจะเตือน
ขืนแชเชือนจะตีหัวให้ตัวตาย
** ปรากฏว่าองค์อัมรินทราธิราช
แกว่งกระบองกลางอากาศมาดเฉิดฉาย
พระเนตรจ้องปุโรหิตผู้คิดร้าย
คิดจะฆ่าเจ้าชายจันทกุมาร
** พรางตรัสกับเอกราชทาสกิเลส
คือสาเหตุเกิดตำนานการล้างผลาญ
เป็นกษัตริย์กลับชั่วช้าแสนสามานย์
ทั้งโง่เง่าเกินการท่านคิดดู
** ไปหลงคำยุยงไม่คงมั่น
ถึงกับจะฆ่าฟันมันอดสู
กระทั่งบุตรภรรยาน่าเชิดชู
แต่กลับขู่สั่งฆ่าบ้าแน่นอน
** ด้วยหวังว่าจะได้ไปสวรรค์
ความจริงนั้นน่าขุ่นเคืองเรื่องหลอกหลอน
ที่จะไปคือนรกอกร้าวรอน
ไปเชื่อคนปลิ้นปล้อนร้อนอุรา
** เอกราชหวาดหวั่นใจสั่นหวิว
ไม่สามารถบิดพลิ้วพลิกชิวหา
จึงตะลีตะลานคลานออกมา
สั่งเลิกฆ่าคนและสัตว์รีบจัดการ
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นักกลอนตลาด ที่ผิดพลาดเรื่องสัมผัสเป็นนิสัย
คะแนนน้ำใจ 1621
เหรียญรางวัล: กระทู้: 246
ออฟไลน์
"สร้างความฝันอันละไมในบทกลอน"
|
| |
« ตอบ #14 เมื่อ: 16 มกราคม 2561, 01:06:37 AM » |
|
Permalink: Re: *** พระเจ้าสิบชาติคำกลอน พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ***
พระเจ้าสิบชาติ พระชาติที่ ๗ พระจันทกุมาร ตอนที่ ๑๔ ฝันร้ายกลายดี ** เมื่อพระอินทร์มาช่วยไม่ม้วยมอด
จึงได้รอดจากภัยร้ายหมายสังหาร
หลังจากหมดอาลัยภัยรอนราน
จากคนพาลใจชั่วตัวอัปรีย์
** ทั้งชาวบ้านชาวเมืองขุ่นเคืองแค้น
เจ็บใจแทนเจ้านายหมายขยี้
ปุโรหิตให้สิ้นใจไม่รอรี
เข้าทุบตีจนชีพวายตายทันควัน
** แล้วจึงกรูกันเข้าหาเอกราช
ด้วยมุ่งมาดจะเข่นฆ่าให้อาสัญ
จันทกุมารขอร้องและป้องกัน
ไว้ชีวันท่านบิดาอย่าฆ่าเลย
** พวกชาวเมืองทั้งหมดงดเว้นให้
โดยจะไว้ชีวิตคิดเปิดเผย
จะไม่ฆ่าให้ตายวายปราณเลย
แต่เฉยเมยก็ไม่ได้ต้องใช้กรรม
** เราไม่รับว่าท่านเป็นกษัตริย์
ครอบครองรัฐปุปผวดีที่ชุ่มฉ่ำ
ด้วยสาเหตุเพราะพระองค์ทรงใจดำ
อีกทั้งไร้คุณธรรมประจำตน
** จึงพร้อมกันเนรเทศเจ้าเขตขัณฑ์
โดยเร็วพลันจากเวียงวังดังเหตุผล
เพราะพระองค์เฉกเช่นเป็น “อวมงคล”
หลีกให้พ้นพระราชฐานเป็นการดี
** ให้อยู่ในหมู่บ้านกันดารมาก
จะต้องทนลำบากยากเหลือที่
เป็นที่อยู่คนจัณฑาลงานไม่มี
คนเหล่านี้ยากจนขัดสนนัก
** แล้วอภิเษกจันทกุมารผ่านสมบัติ
เป็นกษัตริย์น่าชื่นชมสมยศศักดิ์
ทรงปกครองโดยธรรมล้ำประจักษ์
เป็นที่รักที่บูชาน่านิยม
** พระองค์ทรงจัดการงานของรัฐ
ทรงบำบัดทุกข์ภัยไม่ขื่นขม
ราษฎรมีสุขไม่ทุกข์ตรม
ต่างรื่นรมย์ยินดีและปรีดา
** เสด็จเยี่ยมพระบิดาเวลาว่าง
เตรียมสิ่งของทุกอย่างต่างสรรหา
เพื่อมอบให้บุพการีที่เลี้ยงมา
สมคำว่า “กตัญญูผู้รู้คุณ”
** เมื่อบ้านเมืองสงบพบความสุข
จะนั่งลุกแจ่มใสไม่ว้าวุ่น
พวกชาวเมืองเบิกบานใจใฝ่การบุญ
ต่างการุณจุนเจือช่วยเหลือกัน
** ฝูงนกกาแฝงตนบนกิ่งไม้
ช่างสุขใจเริงร่าหลับตาฝัน
ความสงบหวนคืนสดชื่นพลัน
เสียงร่ำไห้ก่อนนั้นมันหมดแล้ว
** ต่างจับคู่จู๋จี๋มีความรัก
บ้างร้องทักกันไปเสียงใสแจ๋ว
บ้างร้องเพลงเกี้ยวพานัยน์ตาแวว
ไม่คลาดแคล้วสร้างรังดังใจปอง
|
|
|
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
บ้านกัลปังหา
ข้อมูล : พระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
ภาพประกอบเรื่อง : ไพบุลย์ อินทศรี
บรรยายภาพ : บรรจบ บรรณรุจิ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
หมวดความบันเทิง
