ต่อไป →

[พชรบงกช]

เราโกรธกันเรื่องอะไร? เข้าใจถาม
ฝากข้อความทิ้งเอาไว้ได้พบเห็น
เราโกรธกันเรื่องอะไร? ไหนประเด็น
นำมาเป็นซึ่งคำถามข้อความนั้น

คิดไปเองว่าขุ่นเคืองมีเรื่องโกรธ
ไร้ประโยชน์คิดเปล่าเปล่าไม่เข้าขั้น
การนิ่งเงียบใช่จะโกรธพิโรธกัน
การเงียบงันบางครั้งเหนื่อยจึงเฉื่อยชา

จะให้จ้อต่อตามติดอย่างชิดใกล้
ก็จนใจหมดเรี่ยวแรงแสดงหน้า
อยากพักผ่อนนอนฟังเพลงเขลงนิทรา
และหลับตาไม่รับรู้ใช้หูฟัง

แต่ละวันผันผ่านไปใช้สมอง
จึงจำต้องผ่อนคลายลงประสงค์หวัง
จะคิดอื่นก็ไม่เหลือเอื้อพลัง
ที่จะนั่งขีดเขียนเล่นเช่นแต่เดิม

การนอนพักจึงเข้าทีเป็นที่สุด
สมองหยุดไม่ต้องคิดปิดรับเพิ่ม
เพื่อเรี่ยวแรงกลับคืนใหม่ได้ต่อเติม
อีกทั้งเสริมสมาธิสติตน

เราโกรธกันเรื่องอะไร? ฉันไม่รู้
แค่อยากอยู่ราบเรียบบ้างในบางหน
เราโกรธกันเรื่องอะไร? ให้ชอบกล
อย่ากังวลกับฉันเลยที่เฉยไป

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[SOPITA]

[วรรณดี]

ไม่กังวลบ่นถึงนิดหน่อยจ้า

ว่าแต่ว่างานหนักพักน้อยไหม

จึงทำให้หมองคล่ำดูดำไป

เป็นสาวใหญ่ต้องระวังสุขภาพกาย


อย่านอนดึกนึกถึงงานจนบานเบอะ

สมองเลอะงานมากเกิดเสียหาย

ใบหน้าเครียดเบียดบังไม่สบาย

น้องฟังพี่ชายนะไม่ทุกข์ตรม

[น้องนก]