ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

           จำฝังใจ กลอนเก้า
.
..ครั้งหนึ่งนั้น ฉันจดจำ ต้องย้ำคิด
เมื่อชีวิต ของคนไข้ ไร้คุณค่า
หลบหลีกลี้ หนีผองภัย ในพารา
คนเรามา จองสังหาร ระรานกัน
.
..แค่ความคิด ปิดต่างแตก แยกเป็นฝ่าย
ต้องขนย้าย ผู้ป่วยมา กระทันหัน
นอนเยียวยา ค้างคาพื้น ช่างตื้นตัน
โรงพยาบาลนั้น โดนคุกคาม ความปลอดภัย
.
ชันเข่าปวด ตรวจคนไข้ ให้ยาเด็ก
หมอเล็ก-เล็ก ต้องลำบาก ยากเพียงไหน
สิ่งสำคัญ รักษ์ผู้ป่วย ด้วยหัวใจ
เอาอย่างไร เพียงแค่ขอ หมอ...จะทำ
.
                 หมอจ๋า
.
ขออภัยคำซ้ำเยอะ แต่หลีกเลี่ยงแล้วจะขาดอรรถรส
และเนื้อความของเรื่อง .
.

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]